| |
[align=center]Κάει ο δρόμος που φεύγεις μακριά
με τα πόδια γυμνά πού θα πας
γύρνα εκεί που 'μαθες ν' αγαπάς
με τα θέλω σου μην πολεμάς.
επωδός
Μέσα στο σώμα σου τρέχει η ζωή
ένας έρωτας που 'χει μια τρύπια στολή
χάνει το χρώμα του κι όμως μπορεί
ν' αγαπά όπως πριν δίχως αναστολή.
Σβήνεις ρυτίδες και κάτω πετάς
τις στιγμές της ζωής μας σκορπάς
χάνεσαι κι όμως στα ίδια γυρνάς
σταυροδρόμι η ζωή πού θα πας.[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
