stixoi.info: καταδικασμένες ηδονές

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131046 Τραγούδια, 269523 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

καταδικασμένες ηδονές

Δια-περνώντας...
την νότα του πόθου...
καταρράκτης σε ότι δεν άγγιξε η αφή...
περι-μένω...
διαχέοντας το φως της ψυχής...
στο νησί της μορφής σου...
που ποτέ δεν κατοίκησα...
πάγωσα στους ιστούς μου το λευκό...
για να περπατήσεις μέσα μου...
να βουλιάξεις στα έγκατα του κρατήρα...
εκρήξεις οργασμών...
που φυλακίστηκαν οικειοθελώς...
καταδικασμένες ηδονές...
στεγνά χείλη...
χωρίς παλινδρομήσεις...
αναπολώντας τον δικό σου βηματισμό...
ξεκλειδώνοντας τις λευτεριάς ένα φίλημα...
για Σένα...
που ανιχνεύουν οι άκρες των δαχτύλων...
στον άδειο ουρανό...
που ξεκληρίστηκε στην απουσία σου...
***
Στέλιος Κ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...

sofianaxos 28-03-2010 @ 02:24	::up.:: ::up.:: ::up.::
Ηώς 28-03-2010 @ 02:39	οι διαχωρισμένες λέξεις...σημαίνουν ..πολλά.... ''που ανιχνεύουν οι άκρες των δαχτύλων... στον άδειο ουρανό... '' καλή σου μέρα Στέλιο.... ::theos.:: ::theos.::
Ανατολικός 28-03-2010	το βάσανο της φυλακισμένης ηδονής ! ::up.::
Ναταλία... 28-03-2010	::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Σειληνία 28-03-2010 @ 11:17	"διαχέοντας το φως της ψυχής... στο νησί της μορφής σου... που ποτέ δεν κατοίκησα... " Συγκινητικό όλο το ποίημα σου! ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο