Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131204 Τραγούδια, 269565 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γυναίκα -μνήμη
 
που πας απόψε που
βροχή μυρίσανε τα χώματα μου
κορίτσι την ανατολή που έχεις στα χέρια
και βαθιά στα μάγουλά σου;
που πας απόψε που
βοριάς τρικύμισε τα πέλαγα μου
μνήμη μου είκοσι χρονών,
με ποταμούς στους ώμους τα μαλλιά σου;

στου χρόνου έριξα τ' αλώνια, λόγια- στάχυα
κι όσα είχα να σου πω κομμάτια γίναν χίλια
τα παίρνει ο άνεμος μακριά τα ταξιδεύει μίλια
μα ο αντίλαλος γυρνά στου νου χτυπά τα βράχια

γυρνάς απόψε που
ο ύπνος πήρε, λύτρωσε τα μάτια μου
γυναίκα πια ολόγυμνη
με μήτρα που εγκυμονεί τις τύψεις
γυρνάς και προσπαθείς
να ενώσεις όλα τα κομμάτια μου
μα κόπος μάταιος
το σώμα δεν ξυπνάει πια από τη λήθη



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Ανώνυμο σχόλιο
08-06-2005
Η μεσαία στροφή ειδικά..πανέμορφη..γειά σου Χρήστο...
ΙΩΑΝΝΑ
08-06-2005
Υπέροχο !!!! Μπράβο, Χρήστο !!!
Αγνή
08-06-2005
Πολύ ωραίο, Χρήστε μου. Μ' αρέσει πως περιγράφεις την γυναικεία ψυχή, έτστω και αν δεν μιλάς άμεσα γι' αυτήν!
annaΤi
09-06-2005
Δυνατό φύσημα,,, αγέρας!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο