| |
Εγώ που μένω μεσ΄το νοίκι
ένα στενό στη Σαλονίκη
είπα να βγώ να περπατήσω
παραλία το Πύργο πίσω
Μια πικροθάλασσα οι σκέψεις
τη φτώχεια πως ναντέξεις
σέρνω τα βήματα αργά
μα κάτι μου σιγοτραγουδά
Μια κόρη αλαφροπάτητη
ανέγγιχτη και απάτητη
θαρρώ στο χώμα δε πατούσε
σαν αερικό πετούσε
Μια κόρη αλαφροπάτητη
ανέγγιχτη και απάτητη
απ΄ του Ποσειδώνα το δόρυ
νάτη, της άνοιξης η κόρη
Ένα ολόδροσο μπουμπούκι
από μαγικό σεντούκι
μια νύμφη του Θερμαικού
έρωτας του Σαλονικιού
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
