Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 9 Crimes, pt.2
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269431 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 9 Crimes, pt.2
 Μην πείς ποτέ -ποτέ- πως όλα ήτανε μία πλάνη, περιπλανήθηκα μαζί σου, και μου φτάνει..
 
[font=book antiqua] Και σαν να μην έφτανε που είσαι ήδη μικροσκοπικός, τόσο που σε σπρώχνουν και σε πατάνε σε καθημερινή βάση χωρίς να ζητάνε ποτέ συγγνώμη και πάντα προσπερνώντας σε λες και δεν είσαι εκεί, λες και δεν υπήρξες ποτέ.

Δεν φτάνει λοιπόν που κάθε μέρα τσαλακώνουν και λερώνουν τα ρούχα σου, ναι, μπορεί να μην υπάρχει κανείς εκεί για να το προσέξει, αλλά λίγη σημασία έχει αυτό, εσύ πάντα ντρεπόσουν εύκολα. Κι άμα ντρέπεσαι σκύβεις το κεφάλι σου και γέρνεις μπροστά και στο λένε όλοι πως αυτό δεν είναι καλό, θα σου αφήσει κουσούρι.

Τι έλεγα; Α, ναι, πως είσαι μικροσκοπικός και δεν φτάνει μόνο ο όγκος σου, τώρα υπάρχει ακόμα ένα πρόβλημα. Φταίει που όταν βρίσκεσαι μπροστά σε κάποια παρουσία που θαυμάζεις, ή φοβάσαι, συρρικνώνεσαι.

Ναι, δεν είναι κακό να θες να περνάς απαρατήρητος, ούτε είναι κακό να πιστεύεις πως η καρδιά σου χτυπά τόσο πολύ δυνατά που θα την ακούσουν και όλοι εκείνοι που σε αγνοούσαν τόσο καιρό θα γυρίσουν και θα καρφώσουν το βλέμμα τους σ’ εσένα και τότε δεν θα υπάρχει τρόπος να ξεφύγεις.

Απλά, να, δεν μπορείς να το ελέγξεις . Και κάθε φορά, γίνεσαι όλο και πιο μικρός και σε λίγο δεν θα φαίνεσαι ούτε στο καλύτερο μικροσκόπιο, και με τον καιρό τα μάτια μου, έχουν αρχίσει να θολώνουν. Ναι, με τον καιρό, όχι δεν είμαι τόσο μεγάλη πια, όχι δεν είναι δάκρυα αυτά, σύννεφα είναι, κρύψου στην τσέπη μου μέχρι να κοπάσει η μπόρα.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ασυναρτησίες
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έχει νεκρώσει η λογική, μα έχω ακόμα την καρδιά μου.
 
ΛΑΧΕΣΙΣ
04-04-2010 @ 16:22
ωραία γραμματοσειρά ,τίτλος σε μουσική δωματίου, χορός στον πάγο! πατινάρουν οι σκέψεις...
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
05-04-2010 @ 03:05
ποσο αβίαστα ξεδιπλώνονται οι σκέψεις σου!

όντως χορός στον πάγο...μιας και καταφερνεις να συγκινήσεις αποτυπώνοντας την παγωνια!

::theos.::
Ανατολικός
05-04-2010 @ 04:42
κρύψου στην τσέπη μου μέχρι να περάσει η μπόρα ...

τί όμορφες εικόνες ... συναισθήματα ... όμορφα δοσμένα ...

::up.::
Elen Louka
22-06-2015 @ 10:31
::yes.:: ::up.:: τελειο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο