Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ρενα Βασιλα - Ποιήματα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130282 Τραγούδια, 269347 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ρενα Βασιλα - Ποιήματα
 
ΡΕΝΑ ΒΑΣΙΛΑ - Ποιήματα

Μια σεμνή παρουσία στο χώρο της ποίησης είναι η Ρένα Βασιλά. Με τρεις ποιητικές συλλογές στις αποσκευές της, παρουσιάζει μέσα από αυτές, τις δικές της πινελιές σ' όλα εκείνα που την πόνεσαν, γράφοντάς τα με αίσθημα.
Όταν οι φωνές σωπάσουν, τότε ο ποιητής αναλαμβάνει να μιλήσει, για τις απουσίες, το μεγάλωμα στο χρόνο, τη μοναξιά.
Η μνήμη ξεδιπλώνεται κι αφήνεται στο χαρτί να εξελιχθεί με λυρισμό και συγκινησιακή φόρτιση. Στα μισά του δρόμου ανακαλύπτει το χάρισμα να αποτυπώνει σε άδειες γραμμές και να τις γεμίζει με σκέψεις και θύμησες που η ψυχή κουβαλά.
Στα [B]"Φθινοπωρινά Φύλλα" [/B]η απώλεια της μητέρας συγκλονίζει την ποιήτρια κι αρχίζει να μετρά αντίστροφα στιγμές παρουσίας και απουσίας. Η μάννα καθορίζει το πριν και το μετά της ζωής.
Δεν είναι εύκολο να κοπούν οι ομφάλιοι λώροι, ακόμη και κει στην οριστική αποχώρηση, δεν αλλάζουν οι μετατοπίσεις που τρέχουν σε βλέμματα και αλήθειες που βιώθηκαν.
Δεν ξεφτίζουν οι μνήμες, αθωώνονται στα μάτια, στην καρδιά, στα ερωτηματικά που κι αν δεν απαντήθηκαν ευελπιστούν στην μετάβαση της άλλης ζωής, πως εκεί η σχέση με τον γονιό θα εξελιχθεί, κάτι που ίσως δεν πρόλαβε σ' αυτή τη ζωή να συντελεσθεί.
Η ερημιά, η ορφάνια της απώλειας σε μια άδεια πόλη Εκείνης που έφυγε και πρέπει τώρα η ίδια, να διαμορφώσει και να διαμορφωθεί σε μοναχικές αναζητήσεις.

[B]"5/4/1998

Εδώ σε τούτον εδώ τον τάφο
κάτω απ' αυτά τα μάρμαρα
είναι θαμμένοι
ότι πιο πολύτιμο
είχα στη ζωή μου.

Πως να βαστάξω
Θεέ μου
τόση μοναξιά!
Τόση ορφάνια!
Πως να δεχθώ
την ανυπαρξία
έτσι απλά,
όλων αυτών
που ήταν το παν
για μένα
το είναι μου,
η αναπνοή μου,
η ζωή μου! "[/B]

Στο [B]" Ήχοι Κοχυλιών " [/B]η ποιήτρια αναπολεί καλοκαίρια με θάλασσα, ήλιο κι ουρανό για να γράψει τα δικά της τραγούδια μέσα από αναμνήσεις, που περνούν απαλά και γαλήνια στη σφαίρα της νοσταλγίας με τ' "αγαπώ" να περιπολούν πάνω στις πέτρες, στον άνεμο στο φως.
Λυρισμός που γητεύεται σε νατουραλιστικούς πίνακες γραφής. Εικόνες καλοκαιριών γεμάτες ήλιο με αγιάσματα ψυχής που βρίσκουν στίχους ν' ακουμπήσουν τα συναισθήματα.
Ο έρωτας αχνοπερπατεί βουβός στα περάσματα του χρόνου, σκεπασμένος από την ομίχλη που πέφτει σε λάθη, τότε που έστρωναν την φυγή της κατοπινής απουσίας.
Με τα μάτια της ψυχής ανασκαλεύει, ψάχνει να συναρμολογήσει, να δέσει μια μια τις στιγμές σε κρίκους, αλυσίδα φορεμένη στο λαιμό. Το χθες είναι σήμερα, γιατί κανένα χθες δεν χάνεται εφ' όσον το κρατάμε καλά στην μνήμη.
Είναι η συντροφιά σε ώρες μοναξιάς, σε μοναχικές διαδρομές δίπλα στην θάλασσα που συντροφεύει τις σκέψεις.
Τρυφεράδα και νοσταλγία πολιορκούν τα δάχτυλα και τον νου για να καταγραφούν όλα, μη τύχει και ξεχαστούν και πεθάνουν στις ριπές του χρόνου.

[B]" 2/5/2003

Ψάχνω
μέσα στο σκοτάδι
το πέρασμα
που οδηγεί στο φως
στο έρωτα στη ζωή.

Ο χρόνος
κύλησε γοργά
το πέρασμα
δεν μπόρεσα
να βρω
έμεινα μόνη στο σκοτάδι."[/B]

Τα [B]"Πολιτικά" [/B]της Ρένας Βασιλά έχουν να κάνουν με την αυτογνωσία της ποιήτριας, που δεν μένει αδιάφορη στο πολιτικό γίγνεσθαι των γεγονότων που σημαδεύουν την δική της ζωή αλλά και των λαών. Εκείνη θα ενδιαφερθεί και θα μιλήσει, για τους αγωνιστές επώνυμους και ανώνυμους, για τους λαούς που καταπατούνται δικαιώματα και όνειρα καθώς μπλέκονται στα δίχτυα των ισχυρών.
Καίνε τα δρώμενα τη σκέψη κι οι σκιές περιπολούν στα χαλάσματα επιλογών, που μέρες ιστορικές σημάδεψαν.
Η επικράτηση της ειρήνης σε πρώτο πλάνο, όμως κι εξορίες, προδοσίες, βασανισμοί, συλλήψεις, φυλακίσεις, εκτελέσεις για όλα έχει κάτι να πει, ίσως επειδή όλα αυτά ξετυλίχθηκαν μπροστά στα μάτια της.
Δεν γράφονται σε σελίδες ιστορίας, στο μυαλό περιπολούν και αγιάζονται σε ποιητικές γραφές. Όνειρο κακό που δεν πέρασε, ανασκευάζεται και αναπλάθεται κάθε φορά στις αναγνώσεις κοντινού παρελθόντος. Με το νου να κρατάει τη διαύγεια των γεγονότων, μη γίνουν λήθη γιατί η αλήθεια πρέπει να σωθεί μέσα από τις ψυχές των ανθρώπων.

[B]"10/7/2001

Το νου
τη σκέψη
το πνεύμα
κανείς
δεν μπόρεσε
να κλείσει
σε λευκά
κελιά.

Το κορμί
φυλάκισαν
το πνεύμα δραπέτευσε
σπάζοντας
φραγμούς και αλυσίδες.

Λεύτερο τώρα πια
γεμίζει
τα σκοτάδια
ΦΩΣ! "[/B]

Σε ουρανούς που ξημερώνουν ας ταξιδεύουν με φως...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-04-2010 @ 03:06
υπεροχη........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Helene52
05-04-2010 @ 09:00
Καταπληκτική !!!!!!::yes.:: ::theos.::

Χρόνια Πολλά ::hug.::
Ναταλία...
06-04-2010 @ 02:15
Το νου
τη σκέψη
το πνεύμα
κανείς
δεν μπόρεσε
να κλείσει
σε λευκά
κελιά.

Το κορμί
φυλάκισαν
το πνεύμα δραπέτευσε
σπάζοντας
φραγμούς και αλυσίδες.

Λεύτερο τώρα πια
γεμίζει
τα σκοτάδια
ΦΩΣ! "

Υπέροχη γραφή

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο