Ρωτώ τον άνεμο..γιατί τα φύλλα γδέρνει
Μισώ τις σκέψεις που σου σκίζουν την ψυχή
Κι αν η ανθρώπινη καρδιά το υπομένει
Εγώ για σένα..θ' ανεμίσω τη σιωπή...
Από το σκίρτημά μου θέλω να διαβάσεις
Κι από της σάρκας μου το χθες..να ερμηνευτείς
Τις συμπληγάδες της ψυχής μου..αν περάσεις
Μέσα στη θέρμη του κορμιού μου θα χαθείς...
Μα εγώ θέλω το πρωί..προτού ξυπνήσεις
Από την έκφραση να κλέψω ηδονή
Δεν θέλω αγάπη..τα κλειδιά να μου αφήσεις
ʼσε την πόρτα της καρδιάς σου ανοιχτή...
