δε θα πεις μπρος ή πισω
κατω ή πανω
αληθεια ή θαρρος
δε βρισκεις διαφορα
και το ψεμμα εκτεθειμενο
εχουμε νυχτα λοιπον κι εχουμε ενα τειχος
ενα τειχος απο πετρα.. πιο πανω του τ'αστερια
και φωτα παραλληλα πολλα φωτα παραλληλα
κι ενα φεγγαρι που πασχιζει να γεμισει
και το καταφερνει παντα
μιλαει απο μονο του
και ο καθενας οπως μπορει
να στραφει οπου θελει
ν'αγγιξει οτι θελει
αστερια ή φωτα
να καει οπως θελει...
και τα ματια μια τετοια νυχτα
μιλουν για ενα καυτο ποταμο
λιωνει οτι βρει στο διαβα του
και αυτον μοναχα ακους
απογυμνωμενος εισαι αυτος
το λες ζωη μια μερα
το λες θανατο αλιμονο
και μον' αυτος σε καταλαβαινει
τιποτα δηλαδη...
μια του εκτοπιση ειναι
μια του συγκρουση μετωπικη
κανει κυκλο ανοιχτο τα χερια του
ασπιδα να γεννηθει η μερα..
κι ετσι γυριζει
χορευει συγκρουεται χορευει
κι αν τιποτα δεν αλλαζει ιδιος γυρνα
ιδιος ο κυκλος παντα..
γελας μεσα σου γελα
τρανταζεσαι ολακερος
καταλαβαινοσαστε...
εσυ αυτος καθως ορθωνεται βλοσυρος
με τη καρδια στο στομα...
