Θα γείρω το κεφάλι μου στην άμμο μιαν νύχτα
και θα 'ναι ξάφνου όλοι οι έρωτες και οι φιλίες άμμος
το πάθος η αλμύρα της θάλασσας
η αγωνία του έρωτα η τρικυμία
η αγαλλίαση της αγάπης το ολόγιομο φεγγάρι
θα χτίσω έναν κόσμο που θα μοιάζει με
με κάτι διαφορετικό απ'όσα έχεις δει.
...Και θα περνάνε τα πλοία, τα καράβια
σαν τους παλιούς,καλούς φίλους
που εγκαταλείψαν τις πατρίδες τους
για μια καλύτερη ζωή.
Θα γείρω το κεφάλι μου στην άμμο τα μεσάνυχτα
όταν όλος ο κόσμος θα έχει κοιμηθεί
μόνο οι ερωτευμένοι θα γράφουν ποιήματα
και οι μελαγχολικοί θα κάθονται στο περβάζι.
Και θα 'ναι το αγέρι το χάδι το δικό σου
θα '΄ναι τα βότσαλα οι καθρέφτες της ψυχής
θα χτίσω έναν κόσμο
μέσα στον οποίο μονάχα εσύ θα ζεις.
