| |
αγάπα με μονάχα εσύ, για τ’ άλλα μη σε νοιάζει
κι εγώ θα βρω τους δόμους του πωρόλιθου να χτίσω
το ανάκτορο που θα ενθρονιστούν οι επιθυμίες μας
τον θρόνο που θα βαστάξει την εξουσία της ζωής
απάνω από το θάνατο
εγώ το κεχριμπάρι που θα επιστέψει
το σκήπτρο της ευόδωσης των άδηλων ονείρων
εγώ το μελισσόχορτο και τον δίκταμο
θα βρω, να απλώσω απάνω στις πληγές
το θαλασσόχορτο και την μέντα
να βάλω απάνω στις σπαθιές που άνοιξαν απάνω μας οι άνθρωποι
κι εγώ, μονάχα με τη δύναμη που με οπλίζει η αγάπη σου
θα πλανηθώ με τις πατούσες μου γυμνές
απάνω στο χιόνι και στα κατσάβραχα
και στις οδούς τις αδιάνοιχτες ακόμη, τις αλγινές
να βρω εκείνη την αγάπη που πολλαπλασιάζεται διαιρούμενη
να σου την φέρω λάφυρο
για να μπορείς να πορευτείς μες στους αιώνες
της μοναξιάς και της απόγνωσης
που περιμένουν τους θνητούς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
