Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ινδιάνικη ποίηση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130432 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ινδιάνικη ποίηση
 Καλημέρα... ότι βρίσκω στη βιβλιοθήκη μου.......
 
Ινδιάνικη ποίηση

1. Ήταν ο άνεμος που τους έδωσε ζωή. Είναι ο άνεμος που βγαίνει από το στόμα και μας δίνει ζωή. Όταν πάψει να φυσάει πεθαίνουμε. Στο δέρμα και στις άκρες των δαχτύλων μας βλέπουμε τα ίχνη του ανέμου. Μας δείχνουν που φυσούσε ο άνεμος όταν πλάστηκαν οι πρόγονοί μας...

2. Απ' τη μεριά του νότου έρχονται τα πουλιά. Άκου τον ήχο των περαστικών κραυγών τους. Ρίχνω μπροστά το σώμα μου. Απ' το εμπρός μέρος της γης ξεχύνεται το φως. Τη δύναμή σου, Μανιτού δώσε μου...

3. Το πρόσωπο του βουνού μου

Η φωνή μου μιλάει στα χείλη σου στο πρόσωπό σου:
δοσμου δεκατρείς φορές είκοσι μέρες
δεκατρείς φορές είκοσι νύχτες
να αποχαιρετήσω το πρόσωπο του βουνού μου
το πρόσωπο των κοιλάδων μου
όπου κάποτε ορμούσα
στις τέσσερεις γωνιές της γης
στις τέσσερεις άκρες της γης
ψάχνοντας τροφή για να με θρέψει
και να ζήσω..

4. Σε μια αγαπημένη γυναίκα

Στον ουρανό ένα φεγγάρι
στο πρόσωπό σου ένα στόμα
Στον ουρανό πολλά άστρα
στο πρόσωπό σου μόνο δύο μάτια

5. Όσο σκληρά κι αν προσπαθώ πάντα στις σκέψεις μου γυρνάς
Όταν μ' ακούς να τραγουδώ, στ' αλήθεια κλαίω για σένα

6. Το φεγγάρι και ο χρόνος
ταξιδεύουν και φεύγουν
το ίδιο κι η μέρα, το ίδιο κι ο άνεμος.
Έτσι και η σάρκα φεύγει
στον τόπο της γαλήνης της

7. Πάνω στη μυθική σκέπη της γης
τα πνεύματα αιωρούνται στην οροφή και πέφτουν.
Τα πνεύματα αιωρούνται και πέφτουν στην είσοδο.
Τα λουλούδια γέρνουν βαριά στους μίσχους τους...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΑΝ ΜΑΣ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ
 
sofiagera
11-04-2010 @ 02:01
6. Το φεγγάρι και ο χρόνος
ταξιδεύουν και φεύγουν
το ίδιο κι η μέρα, το ίδιο κι ο άνεμος.
Έτσι και η σάρκα φεύγει
στον τόπο της γαλήνης της
::up.:: Πολύ ωραίο ::up.::
Καλημέρα!!! ::hug.::
iraklisv
11-04-2010 @ 02:01
Καλημέρα Ειρήνη!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
11-04-2010 @ 03:04
::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
11-04-2010 @ 03:33
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
την αγαπη μου !!!
DimitrisPratsos
11-04-2010 @ 03:50
καλημερα απο Μυτιληνη ολο τελειο
μπραβο ::up.:: ::up.:: ::up.::
Δέσποινα1971
11-04-2010 @ 04:18
::up.:: ::up.:: ::up.::
xxix86
11-04-2010 @ 09:50
Μπράβο...
**Ηώς**
11-04-2010 @ 10:08
::up.:: ::up.:: ::up.::
μηχανοδηγος
11-04-2010 @ 11:40
Όμορφα πάντως ......
TAS
11-04-2010 @ 12:31
χλωμό πρόσωπο, γουστάρει κόκκινο φεγγάρι . . ::love.::
ΜΝΗΜΩΝ
11-04-2010 @ 21:36
Είν' το συρτάρι σου θαρρώ γεμάτο αναμνήσεις
που προκαλούν απ' την αρχή πάλι ξανά ν' αρχίσεις
κι αν γένεις Ινδιάνα τους χαρά σου και χαρά τους
γιατί εσύ Ειρήνη μου ήσουνα τα φτερά τους......

Χριστός Ανέστη Ειρήνη χρόνια σου πολλά
ΚατεριναΘεωνα
12-04-2010 @ 02:48
::up.:: ::hug.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο