| |
| | Το Ίδιο Θέμα |  | | | Όταν επαναλαμβάνονται κάποιες άσχημες καταστάσεις από διαφορετικούς ανθρώπους... | | |
[align=center]Όλα αυτά που για μένα μιλάνε,
δεν με νοιάζουν σου λέω,
δεν με ταράζουνε…
Σαν τον χρόνο, περνάνε και σβήνουν,
πως να μου μείνουν,
ίδια μου μοιάζουνε…
Την μορφή τους, αλλάζουνε και γυρίζουν…
Πίσω απ’ την μάσκα βλέπω πάλι μια σκιά,
που δεν μπορεί πια να κρυφτεί από εμένα…
Μπορεί να λάμψει μια στιγμή στα ξαφνικά,
αργά θα σβήσει, δε θα κρατήσει…
Μα όσα λόγια και ν’ ακούσω περιττά,
απ’ τα χαλάσματα θα βγούνε ρημαγμένα…
Δεν με αγγίζουν γιατί είναι βαρετά,
το έχω ζήσει, ξανά το θέμα…
Όλα αυτά που με μένα γελάνε,
δεν τα θέλω κοντά μου,
δεν μου χρειάζονται…
Πόσο ακόμα, μπορώ να αντέξω,
πως να πιστέψω,
ότι με νοιάζονται…
Την ζωή, δεν μοιράζομαι, με κανέναν…
Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει,
ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη…[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 01/04/2010
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
**Ηώς**
11-04-2010 @ 10:10 | Δεν με αγγίζουν γιατί είναι βαρετά,
το έχω ζήσει, ξανά το θέμα… ::yes.:: ::yes.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
