| |
[I][B]Ατμός[/B]
Ανάγλυφες οι αναμνήσεις
σ’ άτακτες σκέψεις μου ηθμός
αρώτητες οι απαντήσεις
της ιστορίας μας σταθμός
Αχ! να μπορούσες να με νοιώσεις
έστω για μόνο μια στιγμή
και στην καφτή φωτιά να λιώσεις
όπως στην φλόγα το κερί
Σαν τον ατμό μ’ εξανεμίζεις
κάθε που βρίσκομαι μακρά
γύρο σου πάλι τοίχους χτίζεις
όνειρα που ‘μειναν νεκρά
Όσο κι αν κλείνεις την βαλβίδα
να σταματήσεις τον ατμό
η δύναμη μας στην ελπίδα
στου καπακιού μας τον ρυθμό
Θα γίνει ο ατμός σταγόνα
κοντά σου πάλι σα βρεθώ
δάκρυ, του πάθους σου εικόνα
στα βάθη σου σαν θα χαθώ
Και τότε...
Δε θα φοβάσαι το καπάκι
μήπως μαζί μας εκραγεί
θα ‘μαι μονάχα ένα δάκρυ
που σου δροσίζει την ψυχή[/I]
[align=right]10.02.2006[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
