stixoi.info: Κάποιες αγάπες

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάποιες αγάπες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Κάποιες αγάπες

Με βαριά διάθεση.. έπειτα από την αιφνίδια απώλεια του μεγάλου Μάνου μας.. ο άνθρωπος έφυγε.. μα το έργο του θα τραγουδά αιώνια στις καρδιές μας...

Κάποιες αγάπες δεν ξεπλένονται με δάκρυα
Και ανακούφιση δεν βρίσκουν μες στον πόνο
Κάποιοι καημοί παραμονεύουν σε μιαν άκρια
Την μοναξιά να κυριέψουνε με φθόνο...

Κάποιες στιγμές ο εαυτός μας είναι αντίπαλος
Και τον ξεσκίζουμε με νύχια μανιασμένα
Σαν τη φωνή που την σκοτώνει ο αντίλαλος
Μες στα φαράγγια της σιωπής τα ξεχασμένα...

Κάποιες ρωγμές σκίζουν στα δύο τις απάτες μας
Και βυθιζόμαστε γυμνοί μες στη δειλία
Από τις μνήμες ανασταίνονται οι ανάγκες μας
Κι εμείς κρυβόμαστε σ' αστεία προσωπεία...

Κάποιες πληγές δεν επουλώνονται με ψέματα
Βράζει το αίμα και αρνείται πια να πήξει
Ένας βραχνάς πια η ζωή.. που φτύνει φλέματα
Απ' τα πνευμόνια που το λάθος έχει κλείσει...

Κάποιες αλήθειες αυταπάτες δεν ανέχονται
Και ανελέητα ζητούν την πληρωμή τους
Τα μάτια κλείνουμε.. μα στην ψυχή φυτεύονται
Και επιβάλλουν στο κορμί την λογική τους...

Κάποιες ανάσες που μυρίζουν δηλητήριο
Σπέρνουν τριγύρω την αρρώστια και το κρίμα
Και το χαμένο της ζωής το εισιτήριο
Μας επιστρέφει πια στο πρώτο μας το βήμα...

27-3-2008


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου

giannis0911 14-04-2010 @ 20:47	καλημέρα , κάποια παιδιά ποτέ δεν μεγαλώνουνε και τραγουδούν κι όταν ακόμα δεν υπάρχουν λόγια ψυχές που την καρδιά μας θα ματώνουνε σεισμοί αιώνιοι που το είναι συνταράσουν καλημέρα ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
ASTROFEGGIA 14-04-2010 @ 20:57	Κάποιες ρωγμές σκίζουν στα δύο τις απάτες μας Και βυθιζόμαστε γυμνοί μες στη δειλία Από τις μνήμες ανασταίνονται οι ανάγκες μας Κι εμείς κρυβόμαστε σ' αστεία προσωπεία... Καλά τα λες Μαρία ... πολύ ωραίο !
galanidoy 15-04-2010 @ 00:29	::1255.:: ::1255.:: ::1255.::
peiraiotissa 15-04-2010 @ 03:22	Τα μάτια κλείνουμε.. μα στην ψυχή φυτεύονται Και επιβάλλουν στο κορμί την λογική τους... Εύγε Μαρία μου....θαύμα!!!!!!!!! ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο