| |
| | Αφιερωμένο στην Λαχεσισ |  | | |
Είναι στιγμές όπου τα λόγια λιγοστεύουν,
και όλα ομολογούνε σιωπηλά,
πως μάταια φτιάχτηκαν τόσα ρολόγια,
και η σκουριά τους μπαίνει μέσα στη καρδιά..
Το φώς των άστρων πάντα σε μαγεύει,
και κοιμάσαι ξαπλωμένη σε κλαδιά,
η γή, τα φύλλα της στο σώμα σου μπερδεύει,
και σε σκεπάζει η αμφιλύκη απαλά....
όταν οι αιώνες ανεβούνε τη πλαγιά,
που γράφτηκε απάνω της όλη ιστορία,
ευθύς θα γίνουν μια δροσοσταλιά,
που θα σου λέει τα δικά της παραμύθια...
Τίποτα δεν έμεινε αληθινά πιστό,
στων αιώνων τα απύθμενα τα βάθη,
στης πλαγιάς την κορυφή κοιτώ,
κοιλάει στο χρώμα σου, ανεξίτηλο μετάξι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
frasd85
15-04-2010 @ 17:51 | Που τα ποιήματα που γράφει με μαγεύουν, και απο οσο καταλαβα είναι μάλλον κορίτσι... Ευχαριστώ για τις ώρες ταξιδιών που μου χάρισε.... | | ΛΑΧΕΣΙΣ
15-04-2010 @ 19:32 | όταν οι αιώνες ανεβούνε τη πλαγιά,
που γράφτηκε απάνω της όλη ιστορία,
ευθύς θα γίνουν μια δροσοσταλιά,
που θα σου λέει τα δικά της παραμύθια...
εγώ σ'ευχαριστώ...για τη ευγενέστατη χορηγία του χρόνου σου και της σκέψης σου...
παίρνω το πανέμορφο δώρο σου στα αγαπημένα...σ'ευχαριστώ ξανά fras
| | frasd85
15-04-2010 @ 20:09 | ::rol.:: | | giannis0911
15-04-2010 @ 20:18 | Τίποτα δεν έμεινε αληθινά πιστό,
στων αιώνων τα απύθμενα τα βάθη,
στης πλαγιάς την κορυφή κοιτώ,
κοιλάει στο χρώμα σου, ανεξήτιλο μετάξι
καλημέρα ::smile.:: ::yes.:: ::smile.:: | | sofiagera
15-04-2010 @ 23:34 | Το φώς των άστρων πάντα σε μαγεύει,
και κοιμάσε ξαπλωμένη σε κλαδιά,
η γή, τα φύλλα της στο σώμα σου μπερδεύει,
και σε σκεπάζει η αμφιλύκη απαλά.... ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | oneiropola
16-04-2010 @ 00:46 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | peiraiotissa
16-04-2010 @ 03:10 | Άξια η αφιέρωση..... ::kiss.:: | | Ναταλία...
16-04-2010 @ 04:24 | Πανέμορφη αφιέρωση ::yes.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
