Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κι έπειτα, πολύ πιο έπειτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130638 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κι έπειτα, πολύ πιο έπειτα
 
Αράδες. Σκόρπιες αράδες
τόσα γράμματα στο πλάνο.
Τρεις λέξεις υπογραμμισμένες με κόκκινο
«ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ»
Κι έπειτα, πολύ πιο έπειτα
στο καρδιοχτύπι του ο Χάρος να χορεύει
Ψυχές που αντέξανε εκείνον τον αυτοκτονικό ιδεασμό
αυτόν που επέβαλλε η ίδια τους η ζήση.

Μικρά φορέματα, τακούνια στη σειρά
κοστούμια νέων μα και γέρων,
λογιών παπούτσια γυαλισμένα
κι Όλοι χορεύουν,
όλοι χορεύουν
Εξόν του εαυτού μου

Αράδες. Σκισμένες σελίδες
κρύες νότες απ’ το σκίσιμο.
Εδώ γεννήθηκε η ψυχή μου.
Εδώ που κλαίει η μουσική.
Κι αυτοί χορεύουν. Πάντα χορεύουν!

Μόνο η ηχώ μου κρεμασμένη, ως τον τοίχο
τρέμει το ίδιο δρομολόγιο ξανά να κάνει.
Γέλια ακούγονται, δάκρυα σιωπαίνουν.
Ποιοι να ‘ ναι αυτοί που δεν με γνώρισαν μα ξέρω;

Όσες προσπάθειες κι αν έκανα
άκρη δεν βρήκα
Κι έτσι σταμάτησα να γράφω βιαστικά.
Έτσι χαμήλωσα το τέμπο και τα φώτα.
Αυτό το πάρτι δεν το έστησαν οι σκέψεις μου
Αυτή τη νύχτα δεν τη διάλεξε η ψυχή μου.

Και οι αράδες;
Σκόρπιες αράδες και σελίδες που ενώθηκαν.
Εδώ γεννήθηκα. Εδώ το πάρτι έλαβε τέλος.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Christa E.
18-04-2010 @ 15:39
Ποιοι να ‘ ναι αυτοί που δεν με γνώρισαν μα ξέρω;
Κι έτσι σταμάτησα να γράφω βιαστικά.
Έτσι χαμήλωσα το τέμπο και τα φώτα.
Αυτό το πάρτι δεν το έστησαν οι σκέψεις μου
Αυτή τη νύχτα δεν τη διάλεξε η ψυχή μου.
Και οι αράδες;
Σκόρπιες αράδες και σελίδες που ενώθηκαν.
Εδώ γεννήθηκα. Εδώ το πάρτι έλαβε τέλος.
Υ Π Ο Κ Λ Ι Ν Ο Μ Α Ι στη μελαγχολία της γραφής σου Αθανασία μου!!!!! Μπράβο!!!!! Μου άρεσε πολύ!!!!!!
::theos.:: ................................................................. ::theos.:: .............................................................. ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
18-04-2010 @ 16:11
::theos.:: ::theos.::
Ηypocrisy
18-04-2010 @ 16:25
ετσι.... τωρα αρχιζει ! ::love.:: ::hug.::
La Petite
19-04-2010 @ 00:22
Έτσι χαμήλωσα το τέμπο και τα φώτα.
Αυτό το πάρτι δεν το έστησαν οι σκέψεις μου
Αυτή τη νύχτα δεν τη διάλεξε η ψυχή μου.

Και οι αράδες;
Σκόρπιες αράδες και σελίδες που ενώθηκαν.
Εδώ γεννήθηκα. Εδώ το πάρτι έλαβε τέλος.

::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
19-04-2010 @ 03:53
::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
19-04-2010 @ 05:38
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
oneiropola
19-04-2010 @ 06:42
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
peiraiotissa
19-04-2010 @ 08:42
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
19-04-2010 @ 12:02
«ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ»

11/8/2005
Χαράκωσα πάνω στα βότσαλα
με μανία τα καλοκαίρια μου,
τα έρμα καλοκαίρια μου……
από τότε που χάθηκες εσύ.....
και περιμένω!…
περιμένω …
να’ρθεί, ν’ ανοίξει ο ουρανός,
να τα ζωγραφίσει για μένανε,
για μένανε που βλέπω τ’ αστέρια
τις βραδιές
περσότερο θολά
μέρα με τη μέρα
καιρό με τον καιρό.
Η πρεσβυωπία μου θυμίζει
ότι τα μάτια μου τσαλάκωσαν
απ’ την πολλή προσπάθεια,
θολώσανε από τη ερημιά
της εγκατάλειψης.

Κουράστηκα να αντικρίζω
το γαλάζιο,
τη μακρινή θάλασσα
που βάθεψε απότομα.
Καρτέραγα τα κύματα
να’ρθούν
να με χαιδέψουν απαλά
να μου δροσίσουν τα’ακροδάχτυλα
που γίνανε βαριά
κι αφήνουν τα σημάδια τους
πάνω στη γκρίζα άμμο.
Η αλμύρα τους με τσάκισε!...
δεν έσβησε όμως τη φλόγα
που καίει ακόμα
με κρατάει ζωντανή.!
«θέλω να ΖΗΣΩ!-θέλω να ΖΗΣΩ!»
προτού σβηστούν
τα ηλιοβασιλέματα.!..
να βλέπω χρώματα
να βάφουν
τη ζωή μου,
να βλέπω χρώματα
να φτιάχνουν τη ζωή μου.


Έχουμε τη δύναμη μέσα μας! ::love.:: ::love.:: ::theos.::
galanidoy
20-04-2010 @ 11:06
Ακριβως ...εχουμε δυναμη...πολυ όμορφο!!!!
poetryf
21-04-2010 @ 04:23
Ευχαριστώ πολύ !!! ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο