| |
καθως ξημερωναν οι αχτιδες,
ζητουσαν προσοχη
(απο του χρονου δεν μπορεις να ξεφυγεις τα αγκιστρια)
πλανη με πλανευε σφοδρα:του εαυτου τη βουληση πως θ αφυπνισω.
στα ανηλιαγα σοκακια της ψυχης τη θεληση να προσεγγίσω
αυτη που δινει στο μωρο παιδι το πρωτο βημα και σε καθενα την ελπιδα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
