| |
Αστόχησες...
ποντάροντας στον πυρήνα του στόχου...
κι ας δια-πέρασες το κέντρο...
τιμωρήθηκες...
από τον φθόνο της νίκης...
μάτωσαν οι φιλοδοξίες...
στην επι-στροφή του βάθρου...
δεν δοξάστηκες...
δεν χειροκροτήθηκες...
καρατομήθηκες...
από μεστές βλαστήμιες...
τσαλακωμένα οράματα...
στυγνούς εφιάλτες...
κι αυτοί κυνηγούν...
σαν αγρίμια το τόλμημα...
σκέψεις και βλέμματα...
καταιγίδες...
στο άλλοτε λιμάνι της ψυχής...
***
Αστόχησες...
ξεχνώντας...
τις ζωές που τραγουδούσες...
για αγάπες χωρίς κραυγές...
πόθους που εξίταραν τις αντοχές...
και φώλιαζαν...
στα λευκά σύννεφα του βορρά...
σαν στερνοπούλια...
***
Αστόχησες...
σ' ακάνθινες προσευχές...
όρκους που αναπαρήγαγαν γρανίτες...
πληγωμένο το άτι της δόξας...
κι ο πεταλωτής σε αργία...
***
Υπόσχεση...
θ' απογειωθούμε...
ενσωματώνοντας στα στήθη μου...
το ποιό γλυκό τρόπαιο...
που κέρδισα από την ήττα της νίκης...
μαζί θα καλπάσουμε...
δροσίζοντας τις ψυχές μας...
στις ποιο απόμακρης λίμνης την γαλήνη...
εκεί θα χτίσουμε χαμόγελα...
καρφώνοντας φάρο με διάχυτο φως...
απ' τον πυθμένα ως τον ουρανό...
για Σένα μικρή μου...
το ποιο όμορφο...
φτερούγισμα της Ψυχής μου...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
