| |
Μην στηριζεσαι στον φοβο της σιωπης
ο Λυκος κοιμαται ακομα διπλα στο εκκλησακι της Ζωοδοχου Πηγης
στο πηγαδι
Το παιχνιδι ηταν στημενο , δεν το 'ξερε;
Το ξεχασε μεσα στην πεινα του...
ψιθυριζεις προσευχες
μι' αμορφη ψευδαισθηση κινει τα βολια του κυνηγου
στην τσεπη σου
το σκοταδι φωτογραφιζεται πισω τους
μα ο Λυκος δεν πεθαινει
περιμενει καρτερικα το ψαλιδι , να κοπει
για να εκπληρωθει ο λογος
κι ο σκοπος
Μια λεμονοκουπα κυλα πρωτα στα ποδια του
μα δεν ξυπνα
μοναχα ονειρευεται ακομα
Την ατιμωρησια λεμονί να του τραβα το χερι
Οτι χορταινω δινεται
η Υπαρξη ειναι συνεργασια μας;
η Λεμονια δεν λεει να μεγαλωσει
κοντη , φοβαται να ξεμυτησει στον Βορια
μα κανει κανα λεμονι για την ζωη
αυτο που στιβουμε και ρεει μεσα μας
ατιμωρησια και λεμονι
ο ηλιος να ζεσταινει τα μετρα μας
βοτσαλα γεμιζουν στομαχια
κι εμεις κιτρινοι κι ατιμωρητοι θα λεμε στα παιδια μας
για κεινη την ποντικοτρυπα στο σπιτι της Αντιγονης
την πιο σημαντικη τρυπα του πλανητη
ακομα κι απ' τον μετεωριτη που νεα δημιουργησε χτες
κι αυριο που θα 'ρθει
και θα πεσει πανω στον Λυκο την ωρα που θα τον ραβουν
και θα τον πετουν στο νερο
Μα θα το 'χουμε ξεχασει στην πεινα μας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
