Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131467 Τραγούδια, 269609 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ιστορία
 
Κλείνω στο τετράγωνο σιδερένιο κουτάκι της την ιστορία, την
καπακώνω αεροστεγώς.
Αδιαβροχοποιώ την ιστορία.
Εξαιρώ τον αέρα, τη βροχή και τις λοιπές στάλες μνήμης
που μπορεί να σκουριάσουν το κουτί και να βλάψουν το περιεχόμενο.
Το τοποθετώ σε μια γωνιά στον πάγκο της κουζίνας
κι είναι τόσο αστεία η εικόνα του….
έτσι όπως στρογκυλοκάθησε κάτω απ΄τις αιχμές των μαχαιριών
που είναι κρεμασμένα στον τοίχο…για ευκολία…πιο ΄κει το ξύλο κοπής.
Εκεί συνηθίζω να κόβω τα λαχανικά και τα βλέμματα που φυλάω στο ψυγείο.
Για τα παγωμένα βλέμματα μιλώ που φροντίζω να διατηρώ πάντα φρέσκα
προσέχοντας τη σιλουέτα της φοβίας μου.
Μην τυχόν και ταξιδέψει ο φόβος σε κανένα εισερχόμενο βλέμμα και ζεσταθεί άθελά του.
Γυάλινα βλέμματα ασπίδες προστασίας.
Κάθε πρωί τα στολίζω με eye liner βεβαίως, να ΄χει κι η ματαιοδοξία
φρεσκοβαμμένη την τραμπάλα της.
Στολίζω κι ότι άλλο παίρνει στόλισμα.
Σχέδια στα νύχια…γδέρνω με στυλ…
Βαφές στα μαλλιά…ανεμοδαρμένες ευαισθησίες…χρώματος κόκκινου…
Αλυσιδάκι στο πόδι…να δεθεί η άγκυρα…όποτε…
Κι η ιστορία επαναλαμβάνεται τόσο ανιαρά, σαν ιστορία.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι μεγαλύτερες άγκυρες είναι οι φόβοι μας
 
pps
19-06-2005
περιγραφικότατη η μαμά :)πολύ όμορφο ως συνήθως.α ρε μάναααααααααα
χρήστος
20-06-2005
per;ierga ;omorfo!!
επισκέπτης
20-06-2005
ωραίο.... πιο πολύ μου άρεσαν αυτά τα παγωμένα βλέμματα που περιμένουν στο ψυγείο και είναι ότι πρέπει για τη σιλουέτα της φοβίας... καταπληκτικό!
vas
20-06-2005
:) καλημέρα
eryx-t
20-06-2005
αχ, μα γιατί ξανά
στο στυλ αυτό το να-να-νά;
olga
20-06-2005
αυτός ο αυτοσαρκασμός σου fevroni...να ήξερες πόσο με συγκινεί...
Denis
20-06-2005
Το κουτάκι σου μοιάζει να κλείνει μέσα του, σα φέρετρο, τη σορό της ιστορίας... Ο Φουκουγιάμα, όμως, που διακήρυξε το ''τέλος της ιστορίας'', διαψεύστηκε ήδη οικτρά... Οι προπετείς προφητείες του ρίχτηκαν στον καιάδα της θριαμβεύουσας Ιστορίας... Όσο για τον ενταφιασμό των μικρών, καθημερινών ιστοριών μας, αυτόν, μόνον οι πρωταγωνιστές τους έχουν δικαιοδοσία να τον αποφασίζουν τελεσίδικα... Κι αμετάκλητα, ο θάνατος... Α, και κάτι ακόμα: όπως βάσιμα λέγεται και γράφεται κατά κόρον, η ιστορία μόνο σα φάρσα επαναλαμβάνεται... Επομένως, στο ίδιο έργο θεατές...
Μπάμπης
22-06-2005
ο τελευταίος στίχος σου ...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο