| |
[font=tahoma]Μαλαματένια μου καρδιά
σε μοίρασα με αίμα
ο κόσμος σε εδάγκανε
να δει αν είσαι ψέμα
και με το στερνοκόμματο
αγόρασα τη νύχτα
άλλος δε νοιάστηκε για αυτή
λέει παρ' τ' άστρα και ρίχτα
άπλωσε δίχτυ να κρατά
το πιο άγριο τ’ αγρίμι
και πάρε για καρδούλα σου
του ουρανού τ' ασήμι
Μαλαματένια μου καρδιά
σε μοίρασα με αίμα
ο κόσμος σε εδάγκανε
να δει αν είσαι ψέμα
με το ασήμι έφκιασα
καθρέφτη το πιο λείο
να βλέπονται οι όμορφες
στης μέρας το πορνείο
μα οι στρατιώτες που περνούν
φεύγουν σε παραζάλη
από τον πόθο λιώνεται
των όπλων τους τ’ ατσάλι
Μαλαματένια μου καρδιά
σε μοίρασα με αίμα
ο κόσμος σε εδάγκανε
να δει αν είσαι ψέμα
και στα κωδωνοστάσια
δεν έμεινε καμπάνα
όλα γίναν αγάλματα
στου κόσμου την αλάνα
αμίλητα ασάλευτα
σκληρά όσο η πέτρα
πέτρα καρδιά μνημόνευσε
και μέτρα μέρες μέτρα
πέτρα καρδιά μνημόνευσε
και μέτρα μέρες
μέτρα
[/font]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
