| |
sofiagera
04-05-2010 @ 22:31 | μα πάνω που είπες : "δε θα ονειρευτώ ξανά
τα όνειρά μου σε κελιά λευκά με κλείνουν
κι ύστερα εγώ να πάω δεν έχω πουθενά"
χτύπησε ο νους το καμπανάκι του κινδύνου... ::up.:: ::up.:: ::angel.::
Πολύ ωραίο όλο!!!!!!!!!!!!!! | | Ναταλία...
05-05-2010 @ 02:20 | θέλεις μονάχα ν' αποφύγεις τη σκουριά
και την ευτέλεια του κόσμου που είναι γύρω
κι εύχεσαι "αχ, και να υπήρχε μια αγκαλιά
μιας μάνας ώμος ν’ αποκοιμηθώ , να γύρω"
μα πάνω που είπες : "δε θα ονειρευτώ ξανά
τα όνειρά μου σε κελιά λευκά με κλείνουν
κι ύστερα εγώ να πάω δεν έχω πουθενά"
χτύπησε ο νους το καμπανάκι του κινδύνου...
Υπέροχο όλο ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | peiraiotissa
05-05-2010 @ 05:03 | κι ύστερα εγώ να πάω δεν έχω πουθενά"
χτύπησε ο νους το καμπανάκι του κινδύνου...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Ελένη Σ.
05-05-2010 @ 05:14 | Καλύτερα σε λευκά κελιά Χρήστο μου, παρά με δίχως όνειρα! Όμορφα τα όσα είπες! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
