| |
Εσύ πουτάνας γιε
και σκύλας το καμάρι
τέσσερις ψυχούλες έκαψες
τους έκανες κουφάρι
στέρησες από τη γη
το γέλιο τη χαρά τους
κάθε τους καινούρια αυγή
κι όλα τα όνειρά τους
από δικούς τα στέρησες
κι από το μέλλον πήρες
του Άδη καλημέρησες
τσ' ολόκλειστές του θύρες
είθε να σου κλέψουν την πνοή
ακόμα και τη ζωή σου
του μέλλοντός σου τη ροή
και κάθε θύμησή σου
κι αν κάνοντας αυτό
μπορείς και ζεις ακόμα
απάλλαξέ μας στο λεπτό
και κρύψου μεσ' το χώμα
να το νογάς πως θα σε βρουν
οι άνθρωποι κι οι τύψεις
όπου πονάς θα σε βαρούν
μέχρι που να ψοφήσεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
