| |
Κοιμήσου στα χέρια μου
στην αγγαλιά του απείρου,
σαν σε νανουρίζει
το σύνεφο της φαντασίας,
που ξεδιπλώνετε,
με τον ερχομό της απέραντης
συγκίνησης ...
εδώ που συμπέσαμε
μετακυλίονται,
οι αχτίδες όσες απέμειναν
απ' τα ορθάνοιχτά καθαρά σου
μάτια,
να σε συντροφεύουν στου ύπνου
σου, τις ανοιχτές φτερούγες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
