| |
Σκοτάδι, βράδιαζει
γεμίζω το πότηρι σου με χάδι
σαν να έβαλα ασημάδευτο σημάδι,
δεν ξέρω πως να αγγίξω το καράβι
που καλπάζει μέσα σε ασπρόμαυρο βυθό
Οι νίκες ανταλλάσονται με ήττες
μου είπες ενα βράδυ φωτεινό
και έφυγα σαν ξένος επιζών΄
και τώρα σαν ερωτευμένος Σαίξπηρ,
στους δρόμους τριγυρνώ
Σκοτάδι, βραδιάζει,
στου Σαίξπηρ το μυαλό υμνοβατώ
και ψάχνω σε εναν ορίζοντα κρυφό
την Ιουλιέτα του ονείρου μου να βρω
Κοκάλοσα και δεν θα ξαναβγώ
η πέτσα μου εκρήγνυται μέσα σε εναν πυρσό,
το αίμα μου ξεχύνεται και σπάει το γυαλί,
η θλίψη μου τεντώνεται σε ενα ελαφρύ σχοινί
Και ο Σαίξπηρ να γελάει, με ύφος σοβαρό
στου έρωτα τα βάθυ τι θέλω και πατώ;
Σκοτάδι, βραδιάζει,
το σώμα μου ξανά με κυβερνά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
