| |
Φεύγω, αφήνω στον αιώνα τα σημάδια
που έγιναν δίκα σου και δίκα μου
Ο χρόνος σκώνταψε
τη γλίτωσα μονάχος
αιώνια πίστος σου μονομάχος
Είναι το βλέμμα της ματιάς σου που κοιτάζω
είναι το χρώμα του μυαλού μου που αλλάζει
μια άββυσος στα πόδια σου ξεχύνεται
Μη φοβάσαι, ο κόσμος δεν αλλάζει
μα η σκία, το πρόσωπό σου ανατριχιάζει
Η νύχτα είναι μακρυά
το φως έχει εκλήψει
και το φεγγάρι παύει να φωτίζει
το αίμα της καρδιάς σου μαγνητίζει
Τα παιδιά στο δρόμο, παίζουν με τα αστέρια
τα αγγίζουν, μήνες, καλοκαίρια
Εσύ μου πήρες το λουλούδι απ΄ τα χέρια
και εγώ έφυγα για μίλια μακρυνά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
