Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χωρίς τίτλο
 
Ένας ξαφνικός θόρυβος, το φτερούγισμα ενός τρομαγμένου πουλιού και μετά τίποτα.
Ναρκωμένος από την ευτυχία της στιγμής, ξυπνάω.
Το μυαλό, ενοχλημένο από το αναπάντεχο συμβάν, προσπαθεί να κάνει το σώμα να ξεκολλήσει από το βούρκο του θανάτου.
Δύσκολο το ξύπνημα μετά από τόσο καιρό.
Τα μέλη μου πονάνε.
Παρακαλάνε για λίγη ζεστασιά.
Σκελετωμένος, προσπαθώ να σηκωθώ και να κοιτάξω γύρω μου.
Είμαι μόνος.
Επιχειρώ το πρώτο βήμα.
Τι είναι αυτό που προκάλεσε τόσο τρόμο;
Θέλω να μάθω.
Δεύτερο βήμα.
Οι σταγόνες της βροχής παράξενες.
Αρμυρές σαν δάκρυα.
Τρίτο βήμα.
Σταματάω.
Εκεί στην άκρη του κόσμου μου, βλέπω μια φιγούρα.
Αδύνατο.
Το μυαλό ζαλισμένο από την απραξία τόσων χρόνων, παίζει σκέφτομαι παιχνίδια παράξενα.
Πάει καιρός που σκότωσα το τελευταίο πλάσμα αυτού του τόπου.
Το σκότωσα με τούτα τα χέρια.
Μπορώ να ακούσω τις σπαραχτικές κραυγές του, να νοιώσω τα τινάγματά του.
Να δω τον τρόμο στα μάτια του.
Αποφασίζω να προχωρήσω.
Η επιθυμία να σκοτώσω κάνει την καρδιά μου να χτυπά όλο και πιο γρήγορα.
Ναι, ήδη νοιώθω καλύτερα.
Το αίμα κυλάει μες στο σώμα μου, μεταφέροντας παντού τη χαρά της συνάντησης.
Το μυαλό αγαλιασμένο καταστρώνει σχέδια διαβολικά.
Η φιγούρα ακίνητη.
Δίπλα στο κύμα της θάλασσας.
Με είδε να την πλησιάζω.
Δε φεύγει.
Με περιμένει, ξέροντας πως μαζί με μένα έρχεται το τέλος.
Προχωρώ και κλαίω.
Η βροχή προάγγελος του κακού, γεμίζει τα χέρια μου με αίμα.
Και η φιγούρα να στέκεται εκεί.
Ακίνητη.
Πλησιάζοντας, το είδωλό της μεγαλώνει παράξενα μες στα βρεγμένα μου μάτια.
Είναι γυναίκα.
Μαυροφορεμένη, κρατά κάτι σφιχτά.
Έχει γυρισμένη την πλάτη της και με περιμένει.
Τόση οργή, τόση μανία κρυμμένη τόσο καιρό, θέλει να ξεσπάσει.
Είμαι ένα βήμα μακριά.
Απλώνω το χέρι και την πιάνω.
Σηκώνω το μαχαίρι.
Είμαι έτοιμος,
Το χέρι μου κατεβαίνει λυσσαλέα καθώς ο αέρας χαϊδεύει το πρόσωπό της.
Το μαντίλι που πέφτει αποκαλύπτει την άγνωστη μορφή και παγώνω.
Είναι η μητέρα μου, και στα χέρια της το σπασμένο γυαλί,
που άλλοτε σφράγιζε τον τάφο της ψυχής μου.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
stigmi
25-06-2005
Μπράβο!! Λέω εγώ!!!Συνέχισε
MaLvI
25-06-2005
ανατριχιαστικο..:/

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο