| |
Κάποτε έγραφα τραγούδια
τη μοναξιά κεντούσα με λουλούδια
τώρα δεν υπάρχει λόγος
θα ήταν άδικος ο κόπος
τώρα σε χω εδώ κοντά μου
να γεμίζεις τα κενά μου
για να γράφεις ιστορία
στου μυαλού μου τα βιβλία
εκεί που χα πιάσει πάτο
δεν υπήρχε παρακάτω
εσύ ήρθες στη ζωή μου
φως, ανάσα και πνοή μου
μου άνοιξες την αγκαλιά σου
να φωλιάσω στα φτερά σου
να αναπνέω να γελάω
λόγο για να σ’ αγαπάω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
