stixoi.info: να μην φοβάσαι τους ανθρώπους

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: να μην φοβάσαι τους ανθρώπους

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130615 Τραγούδια, 269431 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

να μην φοβάσαι τους ανθρώπους

[I]να μην φοβάσαι τους ανθρώπους
δεν είναι άγρια θεριά
ήτανε κάποτε παιδιά
που μεγαλώσαν

ήσουν και ‘συ
ένα παιδί μ’ ένα σημάδι
δύο ματάκια
που τους έλειπε το χάδι

ας μεγαλώσαν τα κορμιά
δεν μεγαλώνει η καρδιά
πάντα θα μένει ίδια
κι ας λείπουνε τα παιδικά παιχνίδια

μια φωνή
άκου που μέσα σου αντηχεί
μη τη φοβάσαι
είσαι εσύ

άσε το δάκρυ να φανεί
αθώωσέ τη τη ζωή
δώσε το χέρι
η αγάπη σου έστησε καρτέρι

να μην φοβάσαι τους ανθρώπους
δεν είναι άγρια θεριά
ζούνε το φόβο στη καρδιά
δεσμώτες σε ανοιχτά κλουβιά

ήμαστε πάντοτε παιδιά
κι ας μοιάζουμε τώρα μ’ αγρίμια[/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 16 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..

giannis0911 25-05-2010 @ 14:04	http://www.youtube.com/watch?v=B_3IhZOH8NE
niotis@yahoo.gr 25-05-2010 @ 14:08	ήμαστε πάντοτε παιδιά κι ας μοιάζουμε τώρα μ’ αγρίμια δυστηχος φιλε Γιαννη εχουμε θαψη το παιδι που εχουμε μεσα μας............... θαυμασιο!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::theos.::
ΕΡΗΜΟΠΕΤΡΙΤΗΣ 25-05-2010 @ 14:10	Σπαρτιάτικη η σκέψη σου.!!! Μπράβο Γιάννη.!!! ::hug.:: ::hug.::
Δέσποινα1971 25-05-2010 @ 14:12	μια φωνή άκου που μέσα σου αντηχεί μη τη φοβάσαι είσαι εσύ ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος 25-05-2010 @ 14:25	να μην φοβάσαι τους ανθρώπους δεν είναι άγρια θεριά ζούνε το φόβο στη καρδιά δεσμώτες σε ανοιχτά κλουβιά Μπράβο Γιάννη Πολύ δυνατό!!! Καλό βράδυ ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα 25-05-2010 @ 14:25	::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ΥΓΡΟ ΠΥΡ 25-05-2010 @ 14:27	να μην φοβάσαι τους ανθρώπους δεν είναι άγρια θεριά ήτανε κάποτε παιδιά που μεγαλώσαν ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
oneiropola 25-05-2010 @ 15:07	να μην φοβάσαι τους ανθρώπους δεν είναι άγρια θεριά ήτανε κάποτε παιδιά που μεγαλώσαν Πολυ ομορφο Γιαννη ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Celestia 25-05-2010 @ 16:12	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofiagera 25-05-2010 @ 22:29	άσε το δάκρυ να φανεί αθώωσέ τη τη ζωή δώσε το χέρι η αγάπη σου έστησε καρτέρι ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: Είναι όλο όμορφο, γεμάτο τρυφερότητα και νοσταλγία....
despoina lira 26-05-2010 @ 00:25	πολυ ωραιο ::up.::
Ναταλία... 26-05-2010 @ 01:50	να μην φοβάσαι τους ανθρώπους δεν είναι άγρια θεριά ζούνε το φόβο στη καρδιά δεσμώτες σε ανοιχτά κλουβιά ήμαστε πάντοτε παιδιά κι ας μοιάζουμε τώρα μ’ αγρίμια Μεγάλες αλήθεις κρίβει το γραπτό σου Γιάννη ::yes.:: ::theos.::
Αγνή 26-05-2010 @ 03:59	άσε το δάκρυ να φανεί αθώωσέ τη τη ζωή δώσε το χέρι η αγάπη σου έστησε καρτέρι!! υπέροχη σκέψη Γιάννη
peiraiotissa 26-05-2010 @ 08:05	ήμαστε πάντοτε παιδιά κι ας μοιάζουμε τώρα μ’ αγρίμια ....άγρια παιδιά!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::kiss.::
Helene52 26-05-2010 @ 11:27	ήμαστε πάντοτε παιδιά κι ας μοιάζουμε τώρα μ’ αγρίμια Αληθινό και υπέροχο !!!!! Την καλησπέρα μου Γιάννη ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
Akrivauthority 26-05-2010 @ 13:07	::hug.:: ::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο