Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αναδυόμενη Αφροδίτη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναδυόμενη Αφροδίτη
 
[B]Αναδυόμενη Αφροδίτη.
Του Γιάννη Ποταμιάνου[/B]

Θόλωσε ο νους στο όνειρο
σαν βγήκες απ’ το κύμα.
Αναδύθηκες απ’ τον αφρό
καλπάζοντας
Με το σώμα να ακτινοβολεί
επιθυμίες
Ακολούθησα τα ίχνη σου
στην καυτή άμμο
Με περίμενες στη σκιά
μιας ανθισμένης πικροδάφνης
Μέριασε το φως παράμερα,
Κι’ έλαμψαν στα μάτια σου,
οι αειθαλείς επιθυμίες
ανοίγοντας ρωγμή στο χρόνο
Για να ριζώσει ο έρωτας

Κάθε καλοκαίρι ψάχνω
τα χνάρια σου στην άμμο
Κρατάω τη μορφή σου
ολοζώντανη,
στο εικονοστάσι της μνήμης μου,
Και ψάχνω,
ανάμεσα στις ανθισμένες
πικροδάφνες.
Ψάχνω, για τις χαμένες μου
επιθυμίες,
που βύζαξε αδυσώπητα, η ζωή

Άραγε, που να βρίσκεσαι τώρα;
Πόσων άλλων τα όνειρα
στοιχειώνεις;
Υπάρχει ακόμα εκείνο το ψεύδισμα
που έκανε το ψιθύρισμα σου
τόσο ερωτικό;
Και η λάμψη των ματιών σου,
σαν άρμεγες τις ψευδαισθήσεις μου;

Σου έταξα πως θα αλλάξουμε
τον κόσμο
Και αλλάξαμε τον εαυτό μας
Μου συγχώρεσες άραγε,
την ασυνέπεια;
Δύσκολο να αντισταθείς
Στη συνωμοσία της Ιστορίας
ενάντια στα όνειρα

Μόνο ο αυθάδης βρικόλακας,
η μνήμη,
αντιστέκεται τα βράδια
Ανοίγει τα παλιά σεντούκια μας
και ψαχουλεύει
τα νεανικά μας όνειρα
Ταξινομεί τις θαμπές μας
αναμνήσεις,
κάνει απολογισμό στις νοσταλγίες μας
Και το πρωί μας παραδίδει
εξαγνισμένους
Για να αντέξουμε την τρομοκρατία
της επελαύνουσας νιότης
Που μας σπρώχνει βάναυσα
για να περάσει
Άραγε να παραμένω ακόμα,
μια απ’ τις βραδινές σου νοσταλγίες;

[B] 24 Ιανουαρίου 2010
Γιάννης Ποταμιάνος[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Δέσποινα1971
25-05-2010 @ 14:22
Δύσκολο να αντισταθείς
Στη συνωμοσία της Ιστορίας
ενάντια στα όνειρα....

αυτό είναι αλήθεια....
καλό σου βράδυ! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
25-05-2010 @ 14:30
Για να αντέξουμε την τρομοκρατία
της επελαύνουσας νιότης
Που μας σπρώχνει βάναυσα
για να περάσει
Άραγε να παραμένω ακόμα,
μια απ’ τις βραδινές σου νοσταλγίες;

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΥΓΡΟ ΠΥΡ
25-05-2010 @ 14:32

Σου έταξα πως θα αλλάξουμε
τον κόσμο
Και αλλάξαμε τον εαυτό μας
Μου συγχώρεσες άραγε,
την ασυνέπεια;
Δύσκολο να αντισταθείς
Στη συνωμοσία της Ιστορίας
ενάντια στα όνειρα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
niotis@yahoo.gr
25-05-2010 @ 14:43
Κρατάω τη μορφή σου
ολοζώντανη,
στο εικονοστάσι της μνήμης μου,

ξερεις καλα να πλεκεις της λε ξεις ετσι ωστε να καθηλονεις τον αναγνωστη..............
την καλησπερα μου φιλε Γιαννη ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
giannis0911
25-05-2010 @ 14:46
Ο έρωτας . Σαν αρμονική σύνθεση των αντιθέσεων , και σαν βιωματική δημιουργία υψηλού επιπέδου , είναι εκείνος που ολοκληρώνει οντολογικά την ανθρώπινη ύπαρξη , που την σπρωχνει προς την υπέρβαση και την ευδαιμονία έστω και διά μέσου της οδύνης . Μια δυναμική σύνθεση που μπορεί να νικήσει το χρόνο και την φθορά .

Καλημέρα Γιάννη ... ::smile.:: ::yes.:: ::smile.::
oneiropola
25-05-2010 @ 15:13
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Celestia
25-05-2010 @ 16:11
Με μαγεψε!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Christa E.
25-05-2010 @ 17:34
Και το πρωί μας παραδίδει
εξαγνισμένους
Για να αντέξουμε την τρομοκρατία
της επελαύνουσας νιότης
Που μας σπρώχνει βάναυσα
για να περάσει
Άραγε να παραμένω ακόμα,
μια απ’ τις βραδινές σου νοσταλγίες;
Εξαιρετικό Γιάννη!!!!!!!!! Μπράβο!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofiagera
25-05-2010 @ 22:53
ανοίγοντας ρωγμή στο χρόνο
Για να ριζώσει ο έρωτας
::theos.:: Καταπληκτικό όλο!!!! ::theos.:: ::theos.::
ierapostolos
26-05-2010 @ 00:27
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ελένη Σ.
26-05-2010 @ 00:51
Πόσες αλήθεια εικόνες μπορούν να χωρέσουν σε τούτο το εικονοστάσι της μνήμης!!! Ολόκληρο το ποίημά σου Γιάννη μου, είναι μια όμορφη εικόνα θύμησης, νοσταλγίας και τόσων άλλων κρυμμένων θησαυρών. Ακόμα και μες στα ερωτήματα και τα ερωτηματικά, νοιώθω το όνειρο να παραμένει τόσο ζωντανό! Εξαιρετικά όμορφο!
Ναταλία...
26-05-2010 @ 02:00
Πάρα πολύ όμορφο Γιάννη ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
martin luther
26-05-2010 @ 02:01
Καλημέρα Γιάννη μου να είσαι καλά!!!!!!!
apelsini
26-05-2010 @ 04:04
::up.:: ::up.:: ::up.::
Η Αφροδίτη γεννήθηκε στην Πάφο. Εχεις πάει εκεί που γεννήθηκε κι΄εκει που έκανε το μπάνιο της?Αν όχι , πήγαιννε....
πολύ όμορφο!!!!!!!
boofox
26-05-2010 @ 04:38
Μια λέξη φτάνει. Υπέροχο.
ΛΑΧΕΣΙΣ
26-05-2010 @ 04:52
μνήμη και αμνησία...στην κατάδυση της αφροδίτης,,,
http://www.youtube.com/watch?v=988UVW-7VJU
peiraiotissa
26-05-2010 @ 05:02
Για να αντέξουμε την τρομοκρατία
της επελαύνουσας νιότης
Υπέροχο............. ::theos.::
TAS
26-05-2010 @ 10:34
έλαμψαν οι αειθαλείς επιθυμίες . .
Helene52
26-05-2010 @ 11:29
Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!!!!
Την καλησπέρα μου Γιάννη ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Evangelina
26-05-2010 @ 12:04
Διαβασμένο αμέτρητες φορές...
απλά υποκλίνομαι...
::theos.::
**Ηώς**
26-05-2010 @ 13:34
Κρατάω τη μορφή σου
ολοζώντανη,
στο εικονοστάσι της μνήμης μου,

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ ΥΠΕΡΟΧΕ ΓΙΑΝΝΗ
Rannia . k
27-05-2010 @ 01:18
Καταπληκτικό Γιάννη!!!
Την καλημέρα μου από την Λευκωσία!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
χρηστος καραμανος
27-05-2010 @ 14:15
ΕΙΣΑΙ ΩΡΑΙΟΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο