| |
| | Πενσυλβάνια- επίλογος |  | | |
(συνέχεια από Πενσυλβάνια και πρώτη, δεύτερη και τρίτη πράξη)
[B][align=center]Πενσυλβάνια-επίλογος
[align=center][I]Να! πως έχουνε τα πράγματα. Να μην τολμήσομε
το αφεντικό μέσα στα μάτια να κοιτάξομε
Και πιφ! μές απ’ τα δόντια μας να πούμε
Αλλιώς ας πάρομε το βαρυφορτωμένο τρένο
Με αυτό πού οι ανθρακωρύχοι μες τον κόσμο
Ωσάν τον Κάιν τριγυρνούμε
Κι αν θάθελες για να περιπλανιέσαι
Πάνω σε λόφους, σε βουνά, μες σε κοιλάδες
και μές στους βάλτους, μέσα στις πεδιάδες
Ή να ταλαιπωρείσαι σαν του Μπανγιάν τον χριστιανό
Μόνο μια λέξη μαγική μπορεί να σου το κάνει αυτό,
Απλά μόνο μουρμούρισε την, «Συνδικάτο!»
Και οι νόμοι όλοι της Πολιτείας ή του Κογκρέσου
Δεν θα σε σώσουν από τη μοίρα την κακιά σου
Θα σε πετάξουν έξω, θα αρπάξουνε το βιός σου
Και έτσι όπως οι Βρετανοί το κάναν στην Ακάντια
Θα σου στερήσουν κάθε αξιοπρέπειά σου
Αν γι’ αντάλλαγμα μιας μέρας στη δουλειά
Θέλεις μια τίμια και δίκαιη πληρωμή
Αν θέλεις κάποια δικαιώματα σωστά
στην ελευθερία, στη δράση, στη φωνή
Αν θέλεις ν’ έχεις μές στο πιάτο σου φαΐ
Και όταν πεθάνεις με μια λειτουργία να ταφείς
Έτσι που αρμόζει σε άνθρωπο και όχι σε σκυλί
Μείνε εκεί που είσαι, μα αν πρέπει κάπου να διαβείς
Τράβα ανατολικά , βόρεια ή και προς το νοτιά
Δεν έχει σημασία κατά που θα πορευθείς
Πάρε όποια κατεύθυνση θα σε φωτίσει
Μόνο μην έρθεις δυτικά, νάχεις την χάρη του θεού!
Εκτός από το Σάιλκιλ πήγαινε οπουδήποτε αλλού
[align=center][B]Τέλος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Anagnostis
27-05-2010 @ 12:35 | Μετά την επιτυχία του ο Φράνκλιν Μπ. Γκόουεν θεωρήθηκε η σπουδαιότερη πολιτικο-βιομηχανική προσωπικότητα και περίπου σωτήρας της χώρας και η νίκη του επί των εργατών γιορτάστηκε ακόμη και στο Λονδίνο. Οι πρωτοπόροι αγωνιστές της Πενσυλβάνιας πέρασαν στην επίσημη ιστορία σαν η τρομοκρατική οργάνωση των Molly Manguires και με αυτό σε λίγο σε όλη την Αμερική φοβέριζαν τα αφεντικά κάθε εργάτη που σήκωνε κεφάλι. Τι να φοβούνταν πια, αφού όπως έγραφε μια οικονομική εφημερίδα μετά την 21 Ιουνίου 1877, ημέρα εκτέλεσης δέκα ανθρακωρύχων, «..η εργατική τάξη βρίσκεται υπό έλεγχο.» Στις 16 Ιουλίου μόλις εικοσιπέντε μέρες αργότερα ξεσπάει η πρώτη πανεθνική απεργία στην ιστορία, οι σιδηροδρομικοί απεργούν σε ολόκληρη την Αμερική. Πολλά βιβλία γράφτηκαν για την πρώτη μεγάλη σύγκρουση στην Αμερική μεταξύ εργατών και εργοδοτών τα περισσότερα από την μεριά των τελευταίων. Στην δεκαετία του 1970 ξαναθυμήθηκαν την υπόθεση και το Χόλλιγουντ σκάρωσε μια ταινία με τρανταχτά ονόματα Σον Κόνερι, Ρίτσαρντ Χάρις κλπ που και αυτή παίρνει ουσιαστικά την ίδια θέση. Παίχτηκε στην Ελλάδα με τον τίτλο «Εκεί που δεν φθάνει ο ήλιος».
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
