stixoi.info: Από σήμερα υπόσχομαι

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Από σήμερα υπόσχομαι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130822 Τραγούδια, 269475 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Από σήμερα υπόσχομαι

για Denis,που στεναχωρήθηκε με το προηγούμενο...

[align=center]Από σήμερα υπόσχομαι

Ξεφεύγω απ’την στενόκαρδη καθημερινότητα,
αναζητώντας φως και διέξοδο προς το ιδανικό μου
η αλήθεια κι η ζωή έχουν τις δικές τους διαδρομές ,που συχνά δεν μπορώ να επηρεάσω
γι αυτό συνεργάζομαι με τα δυσάρεστα, που δεν μπορώ ν’ αλλάξω
αισθάνομαι αγάπη και σεβασμό ακόμα και για τη φυλακή της καθημερινής ρουτίνας,
αλλά δεν θυσιάζω την ελπίδα μου…,
γιατί πως θα ναι οι μέρες μου αν δεν τις φροντίσω με θετικά ονειροπολήματα;
χωρίς μια ωραία ανάμνηση;
χωρίς να δουν να πραγματοποιείται ένα τους όνειρο;
χρησιμοποιώ λόγια ζωντανά για ν’αγκαλιάζουν την ψυχή μου με όμορφες υποσχέσεις
αφού από τα όνειρα και τα λόγια ξεκινάει το θαύμα
Από σήμερα υπόσχομαι να μην αφήσω ούτε μια θλιβερή πραγματικότητα ,που να μην την διασκεδάσω
με ζάχαρη , τρυφερότητα και παιγνίδια φαντασίας
κι ας νομίζει πως κρατάει η αλήθεια όλα τα χαρτιά στα χέρια της
Δε θέλω τη ζωή μου με σπασμένα φτερά και γκρίζες πινελιές κι αφού ο δρόμος για τις ευχές δεν είναι ανοιχτός θα τον ανοίξω μόνη μου ,
να περνάει μέσα απ’την καρδιά μου


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Φαντασίας Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

nikoletatsikoti@yahoo.gr

Evangelina 31-05-2010 @ 02:18	" αισθάνομαι αγάπη και σεβασμό ακόμα και για τη φυλακή της καθημερινής ρουτίνας," απλά.. υπέροχο!! ::yes.::
Ναταλία... 31-05-2010 @ 03:02	Από σήμερα υπόσχομαι να μην αφήσω ούτε μια θλιβερή πραγματικότητα ,που να μην την διασκεδάσω με ζάχαρη , τρυφερότητα και παιγνίδια φαντασίας κι ας νομίζει πως κρατάει η αλήθεια όλα τα χαρτιά στα χέρια της Δε θέλω τη ζωή μου με σπασμένα φτερά και γκρίζες πινελιές κι αφού ο δρόμος για τις ευχές δεν είναι ανοιχτός θα τον ανοίξω μόνη μου , να περνάει μέσα απ’την καρδιά μου Μπ΄ραβο πολύ ωραία απόφαση ΜΙ-ΡΕ-ΛΑ ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Denis 01-06-2010 @ 04:13	Σ' ευχαριστώ από καρδιάς, Μιρέλα μου! Πρώτ' απ' όλα, θέλει στέρεη κι αταλάντευτη πίστη σ' ένα καλύτερο μέλλον... Και στην ιδέα, ότι οι δυνάμεις μας αρκούν, για να μας το εξασφαλίσουν... Δύσκολο πράμα, όμως, η πίστη στις κουρασμένες μέρες μας... Κρατώ τον... ''τσαμπουκά'' του προτελευταίου στίχου σου και σ' ασπάζομαι σταυρωτά! ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο