| |
Μου 'πες η μαγεία, τα τοπία, τα βιβλία
με τις ένχρωμες σελίδες μας κρατάνε,
σε όσες ψευδαισθήσεις κοροιδεύουνε τις λύσεις
που αχόρταγα και επίμονα ζητάμε.
Μου 'πες κάθε αγκάθι προστατεύει από τα λάθη
που η καρδιά του ερωτευμένου θα φλερτάρει.
Μα Διάβολος και φίδι θα μοιράσουν το παιχνίδι
και ας διαλέξει ο καθένας να ποντάρει
Μου πες η ευθήνη μια ζωή με πίνει,
φυλακή μου και άσπλαχνη μητέρα.
Μα δεν έχει αστέρι δώρο να μου φέρει
ότι κλότσισα, ανήκει στον αέρα.
Μου πες πως τα λόγια αόρατα εμπόδια
που οι σκιές τους τρόμο μου γεννάνε.
Κλείσε είπες τ'αυτιά σου, μην ακούς, φαντάσου
τις φωτιές που απ'το κορμί μου ξεπιδάνε.
Κάηκαν τα τείχη, σε βαμμένο νύχι
θα στεγνώνουν οι πληγές και θα γερνάνε.
Σάρκα μου και αίμα να φορέσω στέμμα
σ' όσους με τα λόγια μ'αγαπάνε.
Μέσα σ' όσα λέω πνίγεται το ωραίο,
πνίγεσαι μαζί του και εσύ.
Είναι η Σοφία πιο γνωστή και οικεία,
άβαφη, ιδρωμένη και γυμνή._
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
