| |
Ένα στεφάνι με αγκάθια και τουλίπες
Φοράς τα βράδια που κοιμάσαι μοναχή
Όσα ποθείς είναι εκείνα που δεν είχες
Μα εγώ τα ξέρω και σου το 'χω ξαναπεί.
ΡΕΦΡΕΝ
Φεύγουν οι μέρες σαν τα πλοία
Φεύγεις κι εσύ για μακριά
Ό,τι κι αν ζω, μια τρυκυμία
Κι ό,τι κι αν πω είναι αργά.
Οι ενοχές μας είναι μπέρδεμα μεγάλο
Δεν μας χωράει έτσι κάποια λογική
Ότι κι αν κάνουμε στη τρέλα μας επάνω
Μοιάζει παιχνίδι με το τέλος στην αρχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
