Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αλήθεια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130568 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αλήθεια
 
Βέλη φαρμακερά
οι σκέψεις
με καρφώνουν
σ' ένα υστερικό τίποτα.
Υπήρχες, μου δινες πνοή
σα γλύπτης ζωή εμφυσούσες
στην καρδιά μου,
η παρουσία σου,έφερνε μαρμαρυγή
κι η απουσία σου
μια φέτα μαρμάρου
σε σχήμα καρδιάς
σμίλεψε μες στο στήθος μου...
Απολιθωμένα όνειρα
μ' άφησες συντροφιά,
κι ούτε ένα χάδι
να θυμάμαι τ' άγγιγμα σου.
Κι αν ποτέ το καλοκαίρι ξανάρθει
ίσως σε κάποιο ακρογιάλι
βρω απομεινάρι
από κεινο κει το μωβ φουστάνι.
Ίσως και να ναι μόνο αυτό
ένα κενό φουστάνι
ούτε καν μία νεφέλη.
Όπως και να 'χει
εγώ σ' αγάπησα γυμνή
να τριγυρνάς στο λεμονόδασος της ψυχής μου.
Σαν το χελιδόνι την Άνοιξη
σ' αγάπησα.
Αλήθεια,σ αγάπησα,
σ' αγάπησα όπως και τώρα...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν είναι φάση,...είναι απόφαση.
 
**Ηώς**
17-06-2010 @ 14:13
μ' άφησες συντροφιά,
κι ούτε ένα χάδι
να θυμάμαι τ' άγγιγμα σου.
...
αντικλείδι
17-06-2010 @ 14:17
πολυ ερωτικο , μπραβο σου !!! ::yes.:: ::smile.:: ::up.::
γαλάζια πεταλούδα
17-06-2010 @ 14:26
Απολιθωμένα όνειρα
μ' άφησες συντροφιά,
κι ούτε ένα χάδι
να θυμάμαι τ' άγγιγμα σου.

αχ! τέλειο !!!!!! ::theos.::
elsa98
17-06-2010 @ 14:33
Όπως και να 'χει
εγώ σ' αγάπησα γυμνή
να τριγυρνάς στο λεμονόδασος της ψυχής μου.
Σαν το χελιδόνι την Άνοιξη
σ' αγάπησα.
Αλήθεια,σ αγάπησα,
σ' αγάπησα όπως και τώρα...

::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
azoritis
17-06-2010 @ 14:39
όπως και τώρα ......όλη η αλήθεια αυτό.........
η .....μαρμαρυγή....θέλει πάντα ανάταξη ....
ωραίο.............
ΚατεριναΘεωνα
17-06-2010 @ 14:52
ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΑΛΛΑ ΒΑΡΙΕΜΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΩ

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
17-06-2010 @ 15:04
η παρουσία σου,έφερνε μαρμαρυγή
κι η απουσία σου
μια φέτα μαρμάρου


μόνο εσύ ::theos.::
πάρτο, μέχρι να πάθει αυχενικό
malkon64
17-06-2010 @ 17:57
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΛΑΧΕΣΙΣ
17-06-2010 @ 18:37
μαρμάρωσα...αλήθεια σου λέω...
sofiagera
17-06-2010 @ 22:34
Απολιθωμένα όνειρα
μ' άφησες συντροφιά,
κι ούτε ένα χάδι
να θυμάμαι τ' άγγιγμα σου ::up.:: ::up.:: ::up.:: Πολύ ωραίο όλο!!!!
oneiropola
17-06-2010 @ 22:55
Απολιθωμένα όνειρα
μ' άφησες συντροφιά,
κι ούτε ένα χάδι
να θυμάμαι τ' άγγιγμα σου.

Αγαπουλινι Τελειοοοοοοοοοο ::theos.::
ετσι για να σκαση η πρωην γιατι μου την ειπε εχθες ::laugh.:: ::razz2.::
ΜΝΗΜΩΝ
17-06-2010 @ 23:03
Αν είχε χρώμα τ' όνειρο θα 'ταν απ' την ψυχή σου
αυτή που φτειάχνει στίχους της με λέξεις την πνοή σου......

Παντελή μου φίλε μου υπέροχη ποίηση, κατάθεση ψυχής.....
Την καλημέρα μου.
martin luther
18-06-2010 @ 00:45
άνεμο διώκεις Παντελή, αλλά εκείνος πάλι όχι ............ ::hug.::
sissaki ssss
18-06-2010 @ 01:44
υπεροχο!!!!!!!
::hug.:: ::hug.::
TAS
18-06-2010 @ 03:38
Όπως και να 'χει
εγώ σ' αγάπησα γυμνή
να τριγυρνάς στο λεμονόδασος της ψυχής μου.

(συμπλήρωση : τώρα που ενδύθηκες τη μπέρτα της κακίας, αντε να τριγυρίσεις στο δάσος της ξυνίλας . .)

Υ.Γ. πολύ καλό . .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο