| |
| | Παράξενη βροχή |  | | |
Δρόμοι,που μοιάζουνε με φόβοι
στο κάθε βήμα τους,να πνίγεσαι στο κύμα τους
και κάθε αρχή παλιώνει
Δρόμοι,που δεν αντέχει το τιμόνι
να κρύβεσαι στο ρήγμα τους,να καίγεσαι στο κρίμα τους
κι η άσφαλτος ματώνει
Κρύφτηκαν στα σύννεφα,της μοναξιάς τα σύνεργα
και γέμισαν με χρώματα,της νύχτας τα κυκλώματα
μα η βροχή δεν έσβησε,τ'όνομα που ένωσε
όλα μου τα χρόνια,σε μια μόνο στιγμή
Δρόμοι,σαν σκουριασμένοι νόμοι
που γέμισαν με σύνορα,της καρδιάς το σήμερα
και η σιωπή φιμώνει
Δρόμοι,σαν πληγές,πάνω στη πόλη
όλα τα εφήμερα,ναυάγια ανήμερα
και ο σφυγμός θαμπώνει
Κρύφτηκαν στα σύννεφα,της μοναξιάς τα σύνεργα
και γέμισαν με χρώματα,της νύχτας τα κυκλώματα
μα η βροχή δεν έσβησε,τη δίψα που μου μέθυσε
όλα μου τα λόγια,με μια μόνο φωνή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ελένη Καιγή
21-06-2010 @ 13:27 | Ωωωραίο! | | Δέσποινα1971
21-06-2010 @ 13:38 | Κρύφτηκαν στα σύννεφα,της μοναξιάς τα σύνεργα
και γέμισαν με χρώματα,της νύχτας τα κυκλώματα
μα η βροχή δεν έσβησε,τη δίψα που μου μέθυσε
όλα μου τα λόγια,με μια μόνο φωνή
ωραίο!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Hercules V
22-06-2010 @ 05:09 | ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
