Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το Κουτί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269435 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το Κουτί
 
[font=tahoma]Το σπίτι δε το λεγες μεγάλο
μονοκατοικία ευάερη και λοιπά, ευήλια
μπήκα με το κλειδί στο χέρι, έζησα και δε ξαναβγήκα
έστησα τα έπιπλα μου ωραία-ωραία
μαζί με κάποια άλλα που μου φέρανε διάφορα
κι ερχότανε κόσμος και κουτσοπίναμε και ρημαδοτρώγαμε
και ωραία-ωραία τα λέγαμε
στο ένα δωμάτιο και στο άλλο και στο άλλο
και κάθε πρωί από παντού ξεφυτρώνανε
πόρτες και δώστου πόρτες
τα βράδια κάτι ψουψουψού και σοβαρές κουβέντες χαμηλόφωνες
από το βάθος του διαδρόμου που όλο μάκραινε
και γέμιζε πόρτες
και το πρωί αγουροξυπνημένος
κάτι σχέδια ρολά και τιμολόγια και χαρτιά πολεοδομίας
και δώστου πόρτες και δωμάτια και έπιπλα
πάντα νόμιζες ότι κάποιος καταραμένος γείτονας χτίζει από δίπλα
και κομπρεσέρ από τα χαράματα και σκόνη
αλλά δεν ήξερες από που έρχεται ο χαμός γιατί δε θυμάσαι ποια πόρτα είναι
για να βγεις έξω να δεις
και τα παράθυρα γεμίσανε με έπιπλα και αφίσες και φωτογραφίες και αίματα και άλατα ιδρώτα
από τα όργια και τις γιορτές και τις τελετές και όχι μόνο
και στο πάτωμα σχέδια και εργαλεία και τούβλα σπασμένα και ύπνος κακός παντού
τέλος μάζεψα πέντε πραγματάκια σε ένα κουτί
άνοιξα μια πόρτα και βγήκα
βλέπω το γείτονα μου λέει "α εσύ τόσο καιρό κάνεις φασαρία και κομπρεσέρ και ουρλιαχτά και τραγούδια"
του λέω "εγώ"
"κράτα αυτό το κουτί φύλαξε το, το σπίτι ρίχτο
να πας να κάθεσαι στον κήπο ωραία ωραία και να ποτίζεις"

για το δρόμο δε πήρα τίποτα μόνο τη χειραψία του[/font]



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σχολιάστε ελεύθερα, κουβέντα να γίνεται ρε παιδάκι μου!
 
justawoman
23-06-2010 @ 16:46
Αν έχω καταλάβει κάτι απ' το συμβολισμό του
μάλλον πρόκειται για τη διαδρομή μιας ζωής

Πολύ ωραία η απόδοση... και πραγματικά σου κινητοποιεί τη σκέψη
::smile.::
genikos
23-06-2010 @ 18:38
μου άρεσε πολύ... καθημερινά χανόμαστε στο εύρος των επιλογών μας... και ξεχνάμε ότι η ζωή είναι εκεί έξω... και ότι η ευτυχία έγκειται στην ελαχιστοποίση των αναγκών μας -αυτό μάλλον δεν το μάθαμε ποτέ-... όσο για το γείτονα, αν είναι να σου κάνει τη χάρη να σου γκρεμίσει το σπίτι, γιατί αρκείσαι στη χειραψία του και δεν τον παίρνεις μαζί σου στο δρόμο; δε συναντάς συχνά ανθρώπους...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο