| |
Είσαι το κάθε τι που μου θυμίζεις,
το μονοπάτι που μου δείχνεις να διαβώ.
Όσο με ξέρεις δεν με ξέρουν τα τραγούδια
που το μυαλό μου τυρρανούν για να τα πω.
Μια ιστορία θα σου πω που δεν την ξέρεις,
ότι σου έκανα το έπαθα κι εγώ.
Τον ήλιο που με τύφλωσε ποτέ δεν είδα
και ας με σκέπαζε προτού να γεννηθώ.
Αιώνιος δρόμος που το χέρι μου το παίρνει,
μέσα σ' αγγέλους και δαιμόνους μ' οδηγεί,
είναι ο ήχος που μου τραγουδάει τις νύχτες,
όταν τα πάντα τα κυκλώνει η σιωπή.
Το παραμύθι μου το γράφω δίχως τέλος
και σε βιβλίο να το γράψω δεν μπορώ,
αλλά αν το γράψω σε χαρτί μην το διαβάσεις,
γιατί δεν θέλω να με δεις όπως κι εγώ.
Δεν έχω μάθει τίποτα απ' την ιστορία
και το μυαλό μου συνεχώς την προσπερνά,
μα ξάφνου έρχεται, πετάγεται εμπρός μου
και την εκδίκηση της πάλι τραγουδά.
Ήσουνα πάντα εκεί κι ας μην το ξέρεις,
πως όσα έμαθα σ' εσένα τα χρωστώ.
Μακάρι κάποτε σ' εσένα να τα φέρει το
κύμα που με παρασέρνει να σε δω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
