| |
Το καλοκαίρι μπαίνει
κλείνει το σχολειό
της μοναξιάς τ'αδέρφι
πλαγιάζει στο πλευρό
Του ουρανού τ'αστέρι
δε λάμπει φωτεινά
κι ας βρίσκεται για πάντα
στου μύλου τα σκαλιά
Μα ξαφνικά χτυπάει
τηλέφωνο βουβό
που τη χαρά σκορπάει
στον μικρό ωκεανό
Αχά, έχω χαρά
βαθειά,μες την καρδιά
ήρθε, ξανά μες τη γη
το αστεράκι που είχε χάθει
Στης χειμωνιάς το γκρίζο
ένα κομάτι φως
μου κράταγε το χέρι
σα φίλος κι αδερφός
Στης άρπας το κονάκι
τραγούδια έλεγε
του πόνου τα αγκάθια
με αγάπη έπλεκε
Μα ξαφνικά χτυπάει
τηλέφωνο βουβό
που τη χαρά σκορπάει
στον μικρό ωκεανό
Αχά, έχω χαρά
βαθειά, μες την καρδιά
ήρθε, ξανά μες τη γη
το αστεράκι που είχε χαθεί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
