| |
Ξέρεις πως είναι,μέσα σου πάλι,
σε μια στιγμή ν' ανάβει το φυτίλι;
Μία μολότωφ καίει στο χέρι
και μια περόνη κρέμεται στα χείλη.
Να την πετάξω και να ξεχάσω.
Να προσπεράσω,τη σαπίλα μη κοιτάξω.
Λιμνάζουν μνήμες μεσ' το κεφάλι
και την οργή δε θα μπορέσω να την πνίξω.
Λουλούδι ο φόβος σ' άγονες μέρες
τα όνειρα μου δε μπορώ να τα στηρίξω.
Σπάσε τον τρόμο,κλείσε το δρόμο
και τα κορμιά μας εμπόδιο να σταθούν.
Γυαλίζουν κράνη,βαριές ασπίδες
γυάλινα τείχη θα παραταχθούν. (ρεφρέν)
Χτυπούν με μίσος,οπλίζουν πάλι
τα δακρυγόνα σημάδια δε θ΄αφήσουν.
Μάτια δακρύζουν,σπάνε καδρόνια
μαύρες σημαίες σαν θα κυματίσουν.
Γύρω οι δρόμοι φώτα λουσμένοι
τα αυτοκίνητα ποτέ δε σταματούν.
Μένουμε μόνοι και σαστισμένοι
πότε θα πάψουνε να μας τρομοκρατούν;
πότε θα πάψουνε να μας τρομοκρατούν;
Σπάσε τον τρόμο,κλείσε το δρόμο
και τα κορμιά μας εμπόδιο να σταθούν.
Γυαλίζουν κράνη,βαριές ασπίδες
γυάλινα τείχη θα παραταχθούν. (ρεφρέν x2 φορές)
Χτυπούν με μίσος,οπλίζουν πάλι
τα δακρυγόνα σημάδια δε θ΄αφήσουν.
Μάτια δακρύζουν,σπάνε καδρόνια
μαύρες σημαίες σαν θα κυματίσουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
