| |
Γράφω τραγούδι για έναν ήρωα που μοιάζει μπερδεμένος.
Μια γραμμή του διαχωρίζει την αγάπη από το μένος.
Διαιρεμένος σε δυο κόσμους, ο ένας θέλει, ο άλλος μπορεί.
Και κάπου ανάμεσα ζητάει την αλήθεια του να βρει.
Κι αν προσπαθεί πολύ καιρό δε πρέπει τώρα να φοβάται.
Και τους λόγους θα τους γράψω σε δυο στίχους να θυμάται.
Η αγάπη ίσως κοιμάται με το φως του φεγγαριού.
Ίσως ξυπνά στο φως του ήλιου, όταν ήδη είσαι αλλού.
Κάθε σκέψη του μυαλού μπορεί να ψάχνει στις σκιές.
Μα αν δε το πείς με τη καρδιά σου δε θα μάθει πως τη θες.
Σε κάθε δάκρυ σου όταν κλαις, εκεί η αγάπη θα κυλά.
Κι όταν ο κόσμος σε τρομάζει μόνο εκείνη θα γελά.
Ψιθυριστά θα σου μιλά κάθε φορά που νιώθεις μόνος.
Μια ασπίδα που έπανω της συντρίβεται ο πόνος.
Σε τσιμπάει τώρα ο φθόνος για όσους μοιάζουν να την έχουν.
Μα κι αυτοί πρέπει την εύθραυστη αγάπη να προσέχουν.
Να αντέχουν και να αντέχεις στο σκοτάδι όταν βρεθείς.
Με τα μάτια της καρδιάς εκεί θα πρέπει να τη δεις.
Θα ανταμοιφθείς γιατί είναι εκεί όπου ποτέ δεν περιμένεις.
Στις χαρές που αναγεννάσε και στις λύπες που πεθαίνεις.
Όσο άπραγος θα μένεις και μ' ασφάλεια κλειδωμένος.
Τόσο δε θα σου αξίζει το να είσαι ερωτευμένος.
Επομένως να ρισκάρεις και στη μοίρα να αφεθείς.
Θα πληγώσεις είναι σίγουρο, κι εσύ θα πληγωθείς.
Μα θα το δεις πως θα χεις βρει καινούργιους λόγους να ζεις.
Δώσε τον όρκο του ρεφρέν για την αγάπη αν μπορείς.
R
I won't regret
no matter if you regret.
I won't forget
no matter if you forget.
I'll be alive
when every other feeling is dead.
And i'll follow my heart
until it bleeds, to ur the end.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
