| |
θα περπατησεις καποτε σαν βασιλιας
σε ευρυχωρο μεγαλο σπιτι
και υστερα θα χαθει και αυτο
μαζι με ολα στον αδη
μενει μονο σκονη στον ανεμο
πρασινα χορτα σε αυλη
και ονειρα χαμενα
κορακι κραζει στα συρματα
των χρονων που περνανε
καρδιες σε συρματοπλεγμα
που απο ερωτα μεθανε
και αν θελεις να σωθεις
σε εξορκιζω να χαθεις
μια φορα τωρα το αδρακτι κυλισε
και η ανεμη εχει μπερδευτει
καρδια που εγινε στα στηθη μας κοματια
μερες που θυσιασαμε σε καλπικη πυξιδα
γυρευωντας μια ελπιδα
μια φορα θα σαι βασιλιας
και χιλιες θα σαι σκλαβος
και αν θελεις να σωθεις
σε εξορκιζω να χαθεις
απο το κοσμο των ανθρωπων
χιλια κοματια θα κανουν την καρδια
για να γελανε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
