| |
Κοντευουνε χαραματα,
Μερικες φορες ο υπνος δεν μας παιρνει
Ειναι και αυτη μια βραδυα απ΄τες πολλες
Οι δρομοι ερημοι
Κλειστα τα φωτα για να μην βλεπω
Καποιος φοβαται
Και εκει που αρχιζουνε τα ματια να θολωνουν
Αρχιζει η πτωση
Καποιες βραδυες σαν την δικη μου
Δεν αντεχω να τα λεω
Μονο σε σας , λιγο κουραγιο μου απομενει
Για να γραψω
Καποιος φοβαται
Και ομως ξερει τι να πει
Και πως να πραξει
Μα δεν το κανει
Καποιος φοβαται
Πως αν φωναξει θα τον διωξουν
Και δεν το θελει
Ειναι ο μονος λογος που..
Κραταει το στομα του κλειστο
Και υπομενει
Εκει, εκει μεσα στο πονο
Δεν θελει βλεπεις να μεινει μονος
Του φτανει η σκεψη
Που κραταει ζωντανο το καθε τι
Καποιος φοβαται
Καπως τα ματια του θα κλεισουν
Δεν θελει ακομη
Ομως θα πρεπει
Οπως τα πρεπει τα μεγαλα
Των μεγαλων,
Βλεπεις τα χρονια κανουν και την εξουσια
Και εγω φοβηθηκα,
Ειμαι και εγω μια απο αυτους
Που δεν πεισμωνουν για να νικησουν
Παρολα αυτα αντεξα
Και συνεχιζω, μονη
Και μονη μου φοβαμαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
