Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ου δ' εστί μοι τόπος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130751 Τραγούδια, 269456 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ου δ' εστί μοι τόπος
 Στην Θεσσαλονίκη έχει την Photobienale Τόπος ... και από το τόπος μιας ταμπέλας καταλήξαμε σ' αυτό ... καλό , κακό , θα δείξει ... η αντοχή στον χρόνο ...
 


Ου δ' εστί μοι τόπος

Μέρος δεν μού 'μεινε για να καλώ πατρίδα ,
ένα δέντρο , σκιάς κι ανάπαυσης ελπίδα ,
καθώς πορεύομαι στον ήλιο μοναχός .

Απόκληρος όλων των ανθρώπινων δογμάτων ,
φορτώνομαι τα βάρη αρχαίων ονομάτων ,
στην λάσπη σέρνομαι σαν άμαξας τροχός .

Τόπος δεν μού 'μεινε το σώμα μου να γείρω
γαλήνη για το μέλλον μου , χωράφι για να σπείρω
κι ειν' το περβάζι στην αυλή όνειρο μακρινό .

Ποιος δαίμων άραγε ύπουλος κι αρχαίος
με πλάνεψε να φύγω απ' το φτωχό μου μέρος
τριάντα χρόνια πριν , Αυγούστου δειλινό ;

Τώρα άσε με στο πηγάδι σου να ξαποστάσω
πριν ξανά να ξεκινήσω , πλάνητας των αιώνων ,
νερό κι ένα χαμόγελο δωσ' μου για να ξεδιψάσω
και μην ρωτάς αν κοντά στο τέρμα μου σιμώνω ...





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

NON VELAT UMBRA DIEM
 
apelsini
24-07-2010 @ 17:47
::up.:: ::theos.::
stixoplektis
24-07-2010 @ 20:33
Μέρος δεν μού 'μεινε για να καλώ πατρίδα ,
ένα δέντρο , σκιάς κι ανάπαυσης ελπίδα ,
καθώς πορεύομαι στον ήλιο μοναχός .

Πικρή η αλήθεια σου και πανέμορφο όλο.
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
24-07-2010 @ 20:45
Πικρό αλλά ωραίο και γεμάτο αλήθεια!
Ο τρόπος που νιώθει ο καθένας μας πια απέναντι στην πατρίδα..
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ιχνηλάτης
24-07-2010 @ 21:14
Ωραίος!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf
24-07-2010 @ 22:20
!!!!!!!!
dante537
25-07-2010 @ 02:45
η ταν επι τας?? Και τα δύο!!δεν φοβόμαστε θάνατο! ::oh.:: ::yes.:: ::scare.::
Ναταλία...
25-07-2010 @ 03:38
Τόπος δεν μού 'μεινε το σώμα μου να γείρω
γαλήνη για το μέλλον μου , χωράφι για να σπείρω
κι ειν' το περβάζι στην αυλή όνειρο μακρινό .

Άρη σε νιώθω ::yes.:: ::hug.:: ::up.::
La Petite
25-07-2010 @ 04:20
Μέρος δεν μού 'μεινε για να καλώ πατρίδα ,
ένα δέντρο , σκιάς κι ανάπαυσης ελπίδα ,
καθώς πορεύομαι στον ήλιο μοναχός .

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ανατολικός
25-07-2010 @ 05:18
διάβασα κάπου , πως οι ασβοί είναι πάρα πολύ καθαρά ζώα - παρά το όσα πιστεύονται γι' αυτούς ... και φτιάχνουν τις φωλιές τους καθαρές κι ωραίες ... και οι έξυπνες μα τεμπέλικες αλεπούδες , για να μην φτιάχνουν δικές τους και κουράζονται , πηγαίνουν και λερώνουν με τα περιττώματά τους τις φωλιές των ασβών ...

και αυτοί , αηδιασμένοι από το μίασμα της φωλιάς τους , σηκώνονται και φεύγουν ... κι έτσι μένουν με την φωλιά τους οι αλεπούδες ...

κάπως έτσι είμαστε κι εμείς σήμερα ... αφήσαμε τις βρώμικες και διεφθαρμένες αλεπούδες της πολιτικής , των ΜΜΕ , των μεγαλοσχημόνων να μιάνουν την πατρίδα μας και τώρα καταντήσαμε εμείς να αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε πια καμία σχέση με ετούτην εδώ τη χώρα ...

απάτριδες όχι από επιλογή μας , αλλά από αηδία ... και σίγουρα με ευθύνη μας ... ::sad.::

ευχαριστώ για τα καλά σχόλια και τον κόπο σας να το διαβάσετε ...
::rol.::
elpidakwstopoulou
25-07-2010 @ 05:28
το ποίημά σου εξαίρετο ..
το δε σχόλιό σου αυθεντικό.. γεμάτο αλήθειες !!!
σ ευχαριστούμε γι αυτό που μας χάρισες !!!!
ΚατεριναΘεωνα
25-07-2010 @ 06:04
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Helene52
25-07-2010 @ 11:05
Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elsa98
25-07-2010 @ 12:24
νερό κι ένα χαμόγελο δωσ' μου για να ξεδιψάσω
και μην ρωτάς αν κοντά στο τέρμα μου σιμώνω ...


Υπέροχο!!!!!!!!! όλο!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ησιόνη
23-10-2011 @ 22:24
Ό,τι απέμεινε από την ελληνικότητά μας είναι αυτή ακριβώς η αίσθηση της απώλειας, του τράυματος. Πικρο όσο κι αν είναι, κρατήσου γερά από τον νόστο για την, ακαθόριστη αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πατρίδα, καθώς, θαρρώ, είναι η μόνη αυθεντικότητα που διαπερνά την ελληνική ταυτότητα από την αρχή έως τα σήμερα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο