| |
Τις νύχτες ξεσηκώθηκαν στοιχειά του ουρανού
και επάνω σε θαλασσινούς αέρηδες γλυστράνε
σαν ύφασμα ξεδίπλωσαν οι σκέψεις απ'το νου
και στο βελούδο σου κορμί χίλιες ευχές κεντάνε
Απο τα κρύα του Βορρά μάγοι σε ακολουθούν
για να σε βρούν στη καρδιά του γέρικου χειμώνα
με το κρασί της μοναξιάς πάνω σου μεθούν
φαντάσματα που ξέμειναν σε τούτο τον αιώνα
Μικρές πληγές τριγύρω σου γυρεύουν γιατρειά
μα της φωτιάς το άναμα μονάχα σε λυτρώνει
τα μάτια που αγάπησες μοιάζουν τώρα γυμνά
και τα όνειρα σου πάγωσαν της ερημιάς οι δρόμοι
Χαράματα στου λιμανιού σε είδα την ακτή
να φέρνεις βόλτες μοναχή με βλέμα σαστισμένο
μετρούσες τ'αγρια κύμματα μαζί με την σιωπή
που δένανε την πίκρα σου σε μώλο ξεχασμένο
Κι αυτό που χρόνια κουβαλάς σημάδι στο λαιμό
που κάποια μοίρα θέλησε κρυφά να σου δωρίσει
σ'ελουσε με της λησμονιάς το αμίλητο νερό
και μες του χρόνου τα κελλιά σε έχει φυλακίσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
