Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι επιληπτικές κρίσεις του Ίαν Κέρτις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι επιληπτικές κρίσεις του Ίαν Κέρτις
 ...ένα παλιό...
 
Ασφυξία...κι ο εφιάλτης ζωντανεύει στη σκηνή
Ακινησία...κρίση είναι θα περάσει στην στιγμή....

Μα το τέρας που έχεις μέσα σου ξυπνάει
Κι απειλεί να καταστρέψει ό,τι ζει
Αντιστέκεσαι να μην σε καταπιεί.
Σ’ οδηγεί, σε κατατρώει, σ’ αγαπάει

Απελπισία...πέφτεις στο έδαφος μονάχος σου χτυπιέσαι
Αρνητισμός...γιατί δεν έμεινα στο σπίτι συλλογιέσαι...

Μια γυναίκα κι ένα σπίτι φυλακή
Κι ένας έρωτας μεγάλος ραγισμένος
Στην κιθάρα σου θα γείρεις κουρασμένος
Κάθε λέξη σου και μία υλακή.

Αποξένωση...κι ο Σάμνερ σε κοιτά απηυδισμένος
Απόγνωση...μες στο βλέμμα τον κοιτάς είσαι ένας ξένος...


Τι κι αν ήθελες δεν άκουγε κανείς
Τις κραυγές σου απ’ τους στίχους τους θλιμμένους
Τους βουβούς υπαινιγμούς σου τους θαμμένους
Πέρα απ’ τα όρια της κάθε λογικής

Άπνοια...φεύγουν τα λόγια σου στο πρώτο φως της μέρας...
Άγνοια...καθρεφτίζεσαι και βλέπεις ένα τέρας...

Κι ένα πρωί με ένα σχοινί στο ένα χέρι
Είπες αντίο για να φύγεις να γλιτώσεις
Είπες πως πρέπει πριν λυγίσεις πριν προδώσεις
Ότι αγάπησες...Σου είπε γεια τ’αγέρι...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

... πέσαμε απ' τα σύννεφα....
 
balistreri
03-08-2010 @ 10:51
Ο Ίαν Κέρτις ήταν ο τραγουδιστής των Joy Division. Έως τα 21 του χρόνια είχε ήδη παντρευτεί την πρώτη γυναίκα που ερωτεύτηκε, είχε κάνει ένα παιδί και είχε ήδη ερωτευτεί τρελά μιαν άλλη γυναίκα. Ταυτόχρονα πρόλαβε να κυκλοφορήσει με τους Joy Division το εκπληκτικό πρώτο άλμπουμ με τίτλο Unknown Pleasures. Στις 18 Μαίου του 1980 πριν καν κυκλοφορήσει το θριαμβευτικό Closer ο Ίαν Κέρτις σε ηλικία 23 ετών βρίσκεται κρεμασμένος μέσα στο σπίτι του. Στην μάχη με την επιληψία (πάθαινε επιληπτικές κρίσεις πάνω στην σκηνή και αναγκάζονταν ακόμη και να διακόψουν την συναυλία για να συνέλθει) και την κατάθλιψη από τις οποίες έπασχε δεν βγήκε νικητής. Ένα παιδί που διεκδίκησε τον έλεγχο της ζωής και της τέχνης και τον έχασε με τον πιο θριαμβευτικό τρόπο λένε κάποιοι. Ίσως την καλύτερη εξήγηση την έχει δώσει ο Μπέρναρντ Σάμνερ – κιθαρίστας του γκρουπ -: «Όλα τα άγχη του συσσωρεύτηκαν. Και τον συνέθλιψαν. Δεν νομίζω ότι υπήρχε λύση για τον Ίαν. Το μόνο που θα μπορούσε να συμβεί ήταν να είχαμε κοιτάξει πιο προσεκτικά τα σημάδια. Όσα μετέδιδε μέσα από τους στίχους του. Μπορεί να σας φαίνεται απίστευτοι, όμως ποτέ δεν είχε τύχει να ακούσω πραγματικά τι εννοούσαν τα όσα έγραφε. Δεν είχα καθίσει να τα αναλύσω. Το έκανα μετά τον θάνατό του. Και πολλές απαντήσεις τις ανακάλυψα εκεί».
CHЯISTOS P
03-08-2010 @ 11:00
Αμαρτία για τέτοιο ταλέντο, bali μου...
Ελένη Καιγή
03-08-2010 @ 11:27
Τέρμα τα ωχ. Κεραυνοβολίδι!
Αγνή
03-08-2010 @ 11:43
τα κοάλα δεν έχουν ζωή εδώ..
δεν τ' άκουγε κανείς

το τέλος σου συντριπτικό
Ανατολικός
03-08-2010 @ 12:04
εξαιρετικό ... με ιδιαίτερο βάθος ... το ποίημα ... για τον τραγουδιστή αγνοώ ... αλλά για να τιμάται με τέτοιο ποίημα , πρέπει να το αξίζει ...

::up.:: ::rock.::
Σειληνία
03-08-2010 @ 12:46
πολύ καλό και αντιπροσωπευτικό για τον Κέρτις...χαίρομαι που το διάβασα! ::yes.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα
03-08-2010 @ 12:54
ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ
Και το μεσημερι εντελώς συμπτωματικα βεβαια ακουγα το
love will tear us apart
Δεν νομίζω ότι υπήρχε λύση για τον Ίαν.ΓΙΑΤΙ????
ο μεγάλος ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΥ έπασχε από επιληψια.Και όμως εζησε με
χρι τα εξηντα του σε μια εποχή που ο μέσος όρος ήταν πολύ μικρότερος
και είχε υποστεί φυλακίσεις,εξοριες,βασανισμους κ.λ.π Και όχι μόνο
δεν εγκατέλειψε τη ζωή αλλα αφησε και στην ανθρωπότητα αυτά τα
αθάνατα έργα.Και δεν μιλάω μόνο για τα λαμπέρα που είχε γράψει
για να εξασφαλίσει τα προς το ζειν.(αλλα επειδή τον διάβαζα από
παιδί και εξακολουθώ να τον διάβαζω,θα αναφερθώ στο υπόγειο
το όνειρο ενός γελοιου,κ.α)ημουν 15 χρονών σε διακοπές οταν
ξενυχτούσα διαβάζοντας το έγκλημα και τιμωρία και ζούσα!!!την
αγωνία του Ρασκόνλικωφ.......γιατί η πένα του Φιοντόρ έκανε ακόμα
κι ένα παιδί στην δεκαετία του ογδόντα να πάρει το μέρος ένος
αθώου φονιά που τον είχε οδηγήσει εκεί η ανέχεια η ανισότητα και
το τσαρικό καθεστώς.(το έγκλημα και τιμωρία γράφτηκε γύρω στο
1865 το αναφέρω για να μην κάνει κάνεις συγκρίσεις μ αυτά που
γράφω και τα γεγόνοτα των αρχών του εικοστου αιώνα)
Τώρα βέβαια ΜΠΑΛΙ θα μου πεις οτι ο Ντοστογιέφσκυ δεν ήταν
υποχρεωμένος να δίνει συναυλίες......και γιατι ο Κερτις οταν είδε
το αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει συνέχισε??'Οσο γι αυτο πο
λές ότι παντρεύτηκε στα 21 του την πρώτη που αγάπησε....μα εκεί
συνηθίζεται ξέρεις ποτέ δεν τους έμαθαν να σκέπτονται...και προσωπικά δεν πιστεύω ότι ήταν απο τους λόγους που τον οδήγησα
στην κατάθλιψη.ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΨΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ.....λυπηρό
βέβαια που έφυγε τόσο νέος.

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΙ!!! ::yes.::
αντικλείδι
03-08-2010 @ 12:59
πολυ ωραιο , μπραβο σου !!!!
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
03-08-2010 @ 15:23
Ο προτελευταίος στίχος στη τελευταία στροφή................
Μπούρμπουρ Λίθρας
03-08-2010 @ 17:02
Deep in the heart of where sympathy held sway
Ηypocrisy
03-08-2010 @ 22:08
........ αγαπημενο. μα εκει που ο χωρος ειναι ανεξαντλητος/
-κατα την ποταπη μου αποψη παντα- δεν τον ενοχλουσε να δινει συναυλιες
τον επνιγε η αγαπη των ανθρωπων, που δεν κοιτα περα απο τη μυτη τους.
η σταση τους αυτη, αδιαφορια και μισος ουσιαστικα, τον αρρωσταινε.
ξεκινησε απο το κοντινο του περιβαλλον και επειτα δεν σταθηκε. κοιταγε μακρια...
ως που ολη αυτη η ανεγγιχτη εκταση τον σαρρωσε.
αυτο που μονος του εβλεπε, που πιστευε σαν παιδι και αγαπησε, κατερρευσε....
μπορουσε να βρει αερα... και χρονο... μα δεν το επελεξε.
respect.....
ο χρονος που ζησε ο Ιαν ηταν ελαχιστος, μα οχι για τον ιδιο
ειχε τα παντα
μα δεν αρκει οτι εχεις, μονο εσυ να μην το βλεπεις κτημα σου.
ανικανος να χαρει, οπως οι αλλοι χαιρονται, δεν ειχε τιποτα
και εδωσε τον καλυτερο του εαυτο.
γιατι δεν εχει σημασια ποσο θα ζησεις
οταν αντιληφθεις πως ο κοσμος δεν αλλαζει, ξεπουλιεσαι
η σε κυριευει ολοκληρωτικα το απολυτο.
αμετακινητος στη θεση σου... μενει να μεινεις ή να φυγεις.
και στις δυο περιπτωσεις μοναχος. νικημενος και ανικητος.




MASTER
28-08-2010 @ 04:46
Ένας ακόμα που πήγε άοπλος σε μια μάχη πολύ σκληρή γι' αυτόν.
Ίαν Κέρτις, Σιντ Μπάρετ, Κερτ Κομπέιν, ο Νικόλας ο Άσιμος και άλλοι.
Άοπλοι άοπλοι άοπλοι...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο