| |
Σαν τ’ αυγουστιάτικο λιοπύρι
που τρέφει τα νυσταλέα βλέμματα
με σωρούς αυταπάτες-
έτσι κι εσύ,
φόρτωσες καράβια ελπίδες
στο κορμί μου…
σε ξέστρωτο κρεβάτι,
σε ποτισμένα με ιδρώτα σεντόνια,
μυσταγωγία
και σώματα ανταριασμένα-
θλιμμένες στοές
που καταρρέουν -με μια κραυγή- τ’ απομεσήμερο.
Ξόδεψα
όσες ανάσες μού χόρτασαν τα σπλάχνα˙
να σε καλωσορίζω˙ κάθε ξημέρωμα.
4/8/2010
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
