| |
[I][I][I]Ειμαστε στον ιδιο κυκλο..
μαζι,
αιωνιοι εραστες
της φρικης και της καταιγιδας
Ποτε δεν συναντιομαστε..
ποτε δεν ανταμωσαμε αληθεια!!
στον ιδιο κυκλο..τι ειρωνεια.
Ισως γιατι παντα καλπαζες
πισω μου,
ισως γιατι παντα ετρεχα
στο κατοπι σου.
Ποσες φορες,
σκεφτηκα να τρεξω αναποδα,
ποσες φορες το σκεφτηκες
κι εσυ.
Θυμαμαι παντα τα λογια μου
αρχιζαν με την τελευταια σου λεξη.
Θυμαμαι τα λογια σου..
ηταν οι λεξεις που δεν ειχα προλαβει να πω.
Θυμαμαι...
αληθεια τi εχω, να θυμαμαι;
To προσωπο σου θυμαμαι
τα μικρα λευκα σου χερια,
τη μελια γλυκια φωνη σου.
Θυμαμαι τις Παρασκευες εκεινες
πανω στον ινδιανικο καναπε.
Τα καλοκαιρια στην κερκυρα.
Μα αφου τα θυμαμαι,
πως γινεται να μην τα εχω ζησει;
Ο κυκλος ειναι αιωνιος.
θα τρεχεις,
θα τρεχω,
θα ψαχνεις και θα ακολουθω.
Να σταματησω φοβαμαι,
φοβαμαι οτι και εσυ θα περιμενεις
να φανω,
Φοβαμαι σαν κοιμαμαι,
πως καποτε στα τοξα θα χαθω.
Γι αυτο θα συνεχισω να γυριζω
θα ψαχνω παντα
να σε βρω.
Ισως θα ρθει η μερα
που η ειρωνεια θα πεθανει.
ισως θα ρθει η μερα
που θα μαστε παλι μαζι.
την καρτετω χαρα μου
αν και δεν θυμαμαι πια πως ειναι.
Εκει στον κυκλο, κλειστος
Εκει, στον κυκλο..πιστος.
θανασης κρουσταλης[/I][/I][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
