| |
| | Αθήνα |  | | | Αθήνα, 30-7-2001 | | |
Αγχωμένος ,χωμένος, χαμένος
Γυρεύω χρώματα, στόματα
μονάχα βρίσκω και είναι ρίσκο
να μυρίζεις, ν' αγγίζεις
Να κοιτάς, να γελάς
Παραμένω κρυμμένο το μυαλό
Κι απόψε πάρε κόψε
τη θητεία στα τρία
άλλο τόσο θέλω να νιώσω
στρατιώτης, προδότης του εαυτού μου
του καιρού μου το γύρισμα
ξύρισμα, γυάλισμα, τεντωμένο κρεβάτι
αυταπάτη δε τελειώνει τώρα τεντώνει το σκοινί.
Ακροβάτης πελάτης στη κοινωνία
χαφιές στη μαφία, η πολιτεία μαγκιά της
μασουλάει και ξερνάει τα παιδιά της
Αθήνα ψυχή μου γύρνα
πίσω, σχεδόν ένα χρόνο
Κι αν μ' άφησες μόνο κάπου εκεί θα σε βρω.
Δε ξεχνάω και πίσω κοιτάω
περπατάω σταθερά, πονηρά επιπλέω
Σχεδόν καταρρέω δε φοβάμαι
Λυπάμαι γελάω τα μάτια κλείνω
Το στυλό μου αφήνω. Αντίο, Νοέμβρης
Και θα 'χει κρύο
Σα τη κάνω από 'δω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μενω μόνος μου στο μόνο που μου μένει | | | |
|
Γιώργος_Κ
21-07-2005 | ...ΚΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΦΙΛΕ!! ΤΙ ΣΕΙΡΑ ΕΙΣΑΙ??? | | KTiNoS
21-07-2005 | stravogianooooooo ;) | | Αγνή
21-07-2005 | Έντονο, φίλε μου! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
