| |
| | O Λαβυρινθος της υπαρξης |  | | | A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B. | | |
Μεγαλη ανηφορα , γολγοθας,
η θυελλα και ο πονος
ερχονται παντοτε , στην ωρα.
Ενυπνιο εφιαλτικο ,
τα βλεφαρα ανοιγοκλεινω,
δεν μπορω ακομη ,
να ξυπνησω, ουτε να τ' αποδεχτω.
Καραβι σε επινειο ξενο.
Κητος ξεβρασμενο στην ακτη,
απ' το κοπαδι αποκομμενο.
Οτι εισαι κουβαλας,
για τουτο , και δεν μπορεις,
να λυτρωθεις.
Μα απο τι ;
Απο το οδυνηρο εγω σου ;
Στον εικοστο αιωνα ξημερωθηκα,
ανοιξα το παραθυρο
κ' ημουν παλι εγω.
Πως εφτασα μεχρι εδω ,
μεσα απ' τους αιωνες ;
Και πισω απο την σαρκα,
ειμαι, παντα εγω, κυριολεκτω.
Σε αλλους ρολους
και σταθμους,
σ' αλλα ταξιδια του μυαλου.
Μα ο πυρηνας μου,
παντα ιδιος, ποσο οδυνηρα αργει,
να εξελιχθει !
Η οδυνη και οι μπορες,
δεν με δαμαζουν,
πανω σε φραχτες αγκυλωτους,
με εκτινασσουν και παλι γρηγορα,
αναπηδω και επιστρεφω,
στα μορια του πρωτογονου εαυτου.
Οσες φορες να γεννηθω
και να πεθανω,
το ανωτερο εγω ,
ποτε δεν φτανω.
Και πισω απο του χρονου
την αυλαια στεκομαι
και κρυβομαι ... παντα εγω.
Τα λαθη σκαλοπατια φωτισμενα,
πιο ευκολα , τα βηματα τα πρωτερα ,
ν ' ακολουθω.
Κ' οι διεξοδοι απ' τον
λαβυρινθο της υπαρξης,
τον σκοτεινο,
μοιαζουν ουτοπια,
μια χιμαιρα φαντασιονομαι και ζω.
Κι ο δευτερος παραδεισος,
εξακριβωμενο , απο χερι ,παλι ειναι χαμενος,
ξανα το μηλο θα το κοψω,
με βλεμμα ντροπιασμενο, παλι θα ηττηθω.
Αυτα τα χρωματα μου δωθηκαν
----- που ειναι η δικη μου επιλογη ;------
μ' αυτα και 'γω ζωγραφισα το πεπρωμενο,
τον δρομο για να πορευτω.
Γιατι τον λογο παντα μου ζητας ;
Για τους πολλους , το παιχνιδι της ζωης,
ειναι προκαθορισμενο και ισως,
καπου αλλου προκαταβολικα σκιαγραφημενο.
Εγω, φαντασιονομαι, πορευομαι και ζω,
μεχρι την εξοδο να εντοπισω
και παλι αργα και οδυνηρα,
θα ξαναγεννηθω, μεχρι τα μορια του
πρωτογονου εαυτου, να προσπερασω,
να υπερκερασω.
Αδυναμος και τυφλος,
την πρωτη , αρχεγονη ουσια,
πεπλο σκοτεινο,
πως να αποτιναξω ;
Στα υψη τα πνευματικα να αναδυθω,
σαρκα , αδυναμη και ποθητη,
μια για παντα,
μπροστα στο καλλος και
στα σοφα τα ΄΄ θελω΄΄ της ψυχης ,
να σε υποταξω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Μαβια Ηχω
12-08-2010 @ 06:31 | Μπορεί να γίνω μονότονη αλλά δεν θα πάψω να συστήνω την ανάγνωση του βιβλίου " η Σχολή των Θεών "...για όσους ψάχνουν τον ανώτερο εαυτό τους...Πολύ καλό,εύγε! | | Lina (A.T.)
12-08-2010 @ 07:09 | πολυ καλο !!!
| | aggelos sigalas
12-08-2010 @ 07:43 | ετσι γεννηθήκαμε νά κόβουμε παντα τό μήλο. ::up.:: | | φλοισβος
12-08-2010 @ 08:23 | Υπέροχο δείγμα ποιητικής έκφρασης!!!!! | | idroxoos
12-08-2010 @ 09:36 | Κι ο δευτερος παραδεισος,
εξακριβωμενο , απο χερι ,παλι ειναι χαμενος,
ξανα το μηλο θα το κοψω,
με βλεμμα ντροπιασμενο, παλι θα ηττηθω.
::yes.:: ::yes.:: | | elsa98
12-08-2010 @ 11:40 |
στα σοφα τα ΄΄ θελω΄΄ της ψυχης ,
να σε υποταξω.
Μένω εδω ..νομίζω τα λέει όλα
Πάρα πολύ ωραίο.. ::yes.:: ::theos.:: | | Φερεκύδης
12-08-2010 @ 12:09 | Ενυπνιο εφιαλτικο ,
τα βλεφαρα ανοιγοκλεινω,
δεν μπορω ακομη ,
να ξυπνησω, ουτε να τ' αποδεχτω.
Καραβι σε επινειο ξενο.
Κητος ξεβρασμενο στην ακτη,
απ' το κοπαδι αποκομμενο.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ierapostolos
12-08-2010 @ 14:15 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
13-08-2010 @ 07:27 | Αυτα τα χρωματα μου δωθηκαν
......................ακριβώς....
Αδυναμος και τυφλος,
την πρωτη , αρχεγονη ουσια.......εδώ αρχίζει...το δικό μας ''ΤΑΞΕΙΔΙ'' ::hug.:: ::theos.:: | | Anyparxia ,Ελευθερία
17-08-2010 @ 13:08 | Κ' οι διεξοδοι απ' τον
λαβυρινθο της υπαρξης,
τον σκοτεινο,
μοιαζουν ουτοπια,
μια χειμαιρα φαντασιονομαι και ζω.
Κι ο δευτερος παραδεισος,
εξακριβωμενο , απο χερι ,παλι ειναι χαμενος,
ξανα το μηλο θα το κοψω,
με βλεμμα ντροπιασμενο, παλι θα ηττηθω.
Μπράβο!!!!!! ::smile.:: | | curious
27-07-2011 @ 19:07 | ::blush.:: ::blush.:: ::blush.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
